فابيانو ماراکاچو و ساختن نقاشانه پديده هاي در حال فراپاشي / گزارش تصويري

به گزارش گالري آنلاين به نقل از اتود ، فابيانو ماراکاچيو يک هنرمند ايتالياييْ آرژانتيني است متولد سال 1963، او را بيشتر با پــِــيْــنـتنت هايش مي شناسند، در اثار او که خودش ان ها را نقاشي مي خواند رگه هايي از ترکيب بندي هاي رنگي جکسون پولاک، بازي با اشيا اماده و حاضر مارسل دوشان، اثار تعريف شده تحت شمول پاپ ارتِ اندي وارهول، بدن هاي متلاشي شده فرانسيس بيکن و لوسين فرويد را به وضوح مي توان مشاهده کرد، او البته در اثارش تا مرزهاي نوعي مجسمه سازي هم پيش مي رود، برخي پيکره هاي انساني او، مخاطب را به ياد بدن هاي سيال اومبرتو بوچوني مي اندازد.

در اثار فابيانو ماراکاچيو نوعي فبريکشن هم ديده مي شود، او نقاشي را مي سازد و عملا از لايه هاي رنگ نوعي بافت سازنده ايجاد مي کند و از همبندي اين لايه ها اثر را به اتمام مي رساند، اثار او بعضا در قامت اينستاليشن به نمايش در مي ايند و بعضي وقت ها حالت يک گرافيتي به خود مي گيرد.

اشيا روزمره يا برخي از اندام هاي بدن انسان در اثار فابيانو ماراکاچيو دچار بحران فراپاشي شده اند، نوعي برون ريزي مشمئز کننده در اثار او مشهود است. گويي بدن ها يا اشيا برابر انفجاري خرد کننده سازه تثبيت کننده خود را از دست داده و به مُـلـغَـمه اي از محيط پيرامون تبديل شده اند، انگار هر شي و هر بدني صرفا در مرزهاي خود محاط نمي شود و مي تواند با محيط پيرامونِ نزديکِ خود دراميزد.

اگر بخواهيم به نوشتار بعدي معمارانه دهيم هم بايد ياداوري کنم او پروژه هاي مشترکي با همکاري گـِـرِگ لين به انجام رسانده است.