به گزارش گالري آنلاين به نقل از اتود ، مرکز بين‌المللي هنر نور در شهر اونا در آلمان تنها موزه‌اي در جهان محسوب مي‌شود که ويژه‌ي هنر نور است. آثار هنري "نوراني" در انبارهاي زيرميني يک کارخانه آبجوسازي قديمي به نمايش گذاشته مي‌شوند.
اشک‌هايي به رنگ‌هاي آبي و سرخ
در تونل‌ها و انبارهاي زيرزميني کارخانه‌ي آبجوسازي "ليندن" در شهر اونا که در سال ۱۹۷۹ ميلادي تعطيل شد، موزه‌اي ويژه احداث شد. آثاري که در اين موزه به نمايش گذاشته شده‌اند، تنها براي عرضه در اين مرکز هنري خلق شده‌اند. يکي از جذابيت‌هاي اين موزه "تونل اشک‌ها" است که کيت سونير آن را با استفاده از لامپ‌هاي آبي و قرمز خلق کرده است. درخور توجه آنکه بازديد از اين موزه تنها با يک کارمند راهنما ممکن است.
از نور به تاريکي
مساحت اين موزه زيرزميني بر چند صد هزار متر مربع بالغ مي‌شود. فضاهاي اين موزه با موزه‌هاي معمول که ديوارهاي سفيد دارند و روشن هستند، بسيار متفاوت است. ديوارهاي مرکز بين‌المللي هنر نور دست نخورده مانده‌اند و مانند گذشته سرد و نمور هستند. از شوفاژ هم خبري نيست. تنها خود آثار هنري هستند که به فضاي موزه نور مي‌بخشند؛ از جمله اثري به نام "گفت‌وگو با خود" از يان فان مونستر، هنرمند هلندي.
لمس نور
در اين موزه دو چيدمان از جيمز ترل، هنرمند آمريکايي، به نمايش گذاشته است. او براي ارائه آثارش از آريزوناي آمريکا به اونا آمد تا چيدمانش را تنظيم کند. يکي از آثار او "Floater 99" نام دارد و مي‌توان وارد آن شد. اين اثر طوري تنظيم و چيده شده که مرز ديوارها محو شده و بازديدکنندگان حس مي‌کنند با نور و فضا يکي شده‌اند.
کشف آسمان
اثري ديگري از جيمز ترل به ياد آورنده يک دوربين تاريکخانه‌اي است که مي‌توان به درون آن قدم گذاشت. اين چيده‌مان از دو بخش تشکيل شده؛ در نخستين بخش يا فضا، نور آسمان از طريق يک عدسي کوچک بر زمين افکنده مي‌شود و کوچک‌ترين حرکت را مي‌توان در آن ديد. در فضاي دوم که روي فضاي اول تعبيه شده، در صورت باز شدن کامل سقف مي‌توان آسمان را ديد. در اين صورت نور‌هاي طبيعي و مصنوعي صحنه‌هايي تماشايي پديد مي‌آورند.
نور و هندسه
فرانسوا مورله، هنرمند معروف فرانسوي، براي نمايش چيده‌مان خود به نام "No and Neon" سردخانه‌هاي قديمي اين کارخانه را انتخاب کرده و ۹ لامپ نئون را به اشکال عمودي، افقي و اريب نصب کرده است. اين لامپ‌ها در برابر حرکت بازديدکنندگان واکنش نشان مي‌دهند و سبب مي‌شوند که کم و کيف نور حاکم بر اين فضا دگرگون شود.
گل‌هاي کارخانه آبجوسازي
ربکا هورن يکي از هنرمندان معروف آلماني محسوب مي‌شود. چيدمان اين هنرمند که "سايه نيلوفر آبي" نام دارد، در فضايي از اين موزه به نمايش گذاشته شده که زير سطح آب قرار دارد. لامپ‌هايي که از جنس مس هستند، به گياهاني آبي شباهت دارند که در هم تنيده‌اند و با نور خود فضاهايي کوچک بر ديوارهاي نمناک را روشن مي‌کنند. در پس‌زمينه نيز آواي نهنگ‌ها به گوش مي‌رسد.
رقص سايه‌ها
.jpg)
کرسيتيان بولتانسکي ترس از تاريکي را سوژه اثر خود قرار داده است: عروسک‌هايي به شکل جادوگران و موجودات شيطانيِ آويخته از چارچوب به شکلي نورپردازي شده‌اند که سايه‌هايي ترسناک به ديوار مي‌اندازند. او با اين اثر مي‌کوشد خاطرات تلخ کودکي خود را پشت سر گذارد. پدر وي از قربانيان هولوکاست بود.
بلندگوهاي نوراني
.jpg)
در دهه‌هاي پيشين که کارخانه‌ي آبجوسازي ليندن هنوز تعطيل نشده بود، از اين حوض‌هاي سنگي براي تخمير آبجو استفاده مي‌شد. کريسينا کوبيش که در آثار هنري او رد پاي موسيقي به چشم مي‌خورد، بازديدکننده را به سفري به گذشته مي‌برد. او ۱۷۲ بلندگو را در کف حوض نصب کرده و هنگامي که اين حوض با نور فرابنفش پر مي‌شود، بازديدکننده حس مي‌کند که اين بلندگوها از کف حوض جدا شده و صعود مي‌کنند.
آبشار نور
.jpg)
آزمايش با پديده‌هاي طبيعي و نور از حوزه فعاليت‌هاي هنري اولافر الياسون، هنرمند دانمارکي است. او در آثارش مي‌کوشد هنر و دانش را به يکديگر نزديک کند. بازديدکنندگان بر روي سکويي در حرکتند که از دو طرف آن آبشارهايي با شدت و صدايي بلند فرو مي‌ريزند. اين آبشارها اما طوري نورپردازي شده‌اند که مي‌توان قطرات آب را ديد و بيننده حس مي‌کند، آب با سرعتي کم در حال ريزش است.
نور و زمان
.jpg)
رابطه نور و زمان از جمله مشغله‌هاي ذهني بريگيته کووانتس، هنرمند اتريشي است. اثر او "سرعت نور 11,5m" نام دارد و از ۱۹ عدد تشکيل مي‌شود؛ اعدادي که با لامپ نئون ساخته شده‌اند. اين اثر که به در ورودي موزه جلوه‌اي خاص مي‌بخشد، از معدود چيدمان‌هايي است که نه در زير زمين، بلکه در فضايي باز به نمايش گذاشته شده‌اند.