به گزارش گالري آنلاين، هنرمند ايسامو نوگوچي به طبيعت درختان و علف ها به عنوان يک موجود منحصر به فرد احترام مي گذاشت، با اين حال او به وجود درجات متعدد طبيعت اعتقاد داشت. او از فضاهاي بتني، بين ستاره‌اي و روان انسان به عنوان چارچوبي از طبيعت نام برد، حتي عمق طبيعت را در شهرها گسترش مي‌دهد.
نمايشگاهي از آثار و مجسمه‌هاي ايسامو نوگوچي (88-1904) که با همکاري بنياد و موزه باغ ايسامو نوگوچي طراحي شده است از 4 فوريه تا 3 آوريل 2022تحت عنوان «طبيعت جديد» برگزار شده است.
هنگامي که نوگوچي در سال 1970 براي دانشجويان مؤسسه هنري سانفرانسيسکو سخنراني کرد، آنها را تشويق کرد تا طبيعت جديدي را از مواد شهرنشيني و فناوري که آنها را احاطه کرده بود ايجاد کنند. اين نمايشگاه درک وسيع تر او از کارکردهاي طبيعت را از طريق روش ها و مواد صنعتي اش منعکس مي کند، در حالي که همه اينها براي آگاهي بينندگان از تعريف ارگانيک جذاب است.
سقف و آبشار
معمار رابرت کارسون، نوگوچي را در مورد جايگزيني يک طرح غيرقابل اجرا براي لابي بانک در تگزاس، براي يک ساختمان اداري جديد روبروي موزه هنر مدرن در منهتن، مورد بررسي قرار داد. نوگوچي تنها زماني موافقت کرد که کارسون شرط خود را براي ساختن يک آبشار براي همراهي مجسمه سقفي خود پذيرفت.
نتايج را مي توان در نمايشگاه با «آبشار، 666 خيابان پنجم، نيويورک» (57-1956) که در يک طرف اتاق کاشته شده است، مشاهده کرد. ستون هاي فولادي تزريق شده به سازه سيماني کف تا سقف، امواج موجي را از دور تشکيل مي دهند، ديد را فريب مي دهند و جادويي را ايجاد مي کنند که نوگوچي مي خواست به ذهن بينندگان القا کند. نماي پشته‌هاي کوه، خم‌ها و جريان‌هاي فولاد را شکل مي‌دهد تا فوران آب از بالا را نمايان کند.
طرح فولادي تقريباً مشابه بالاي سر تماشاگران در حالي که در اتاق پرسه مي‌زنند آويزان مي‌شود، نمايش «سقف، 666 خيابان پنجم، نيويورک» (1956–1957)، نور سفيد از ميان شکاف‌هاي بين آرايش اتاق‌ها عبور مي‌کند. ميله‌هاي فولادي که با انعکاس نور از روي زمين، احساس زير آب بودن را القا مي‌کنند. منظره خيالي Noguchi هميشه تصور مي کرد که نمايشگاه را با يادآوري واضحي از توانايي مردم در خلق طبيعت براي خود تجليل مي کند.
فرآيند صنعتي
نوگوچي زماني گفت که فرآيند صنعتي ماهيت مخفي خود، آنتروپي خاص خود، چرخه تولد و انحلال خاص خود را دارد و ما سخت تلاش مي کنيم که فرآيند صنعتي را تحت نظارت انسان قرار دهيم. همانطور که هنرمند به دنبال آزمايش با هنر و سبک خود بود، او مفاهيم، پتانسيل ها و اهداف آثار خود را مظهر اختراع مجدد سنت ها از طريق ادغام فناوري جديد و در نظر گرفتن ميراث بود.
