ماساکاتسو ساشيه مخاطبان را به سرزمينهايي آشنا و در عين حال غريب ميبرد، جايي که در ميان مجموعه آثار استيل او، کرههاي شناوري با جزئيات بينظير نقاشي شدهاند.

به گزارش گالري آنلاين، اين کرهها، جهانهايي مرکب هستند که بر فراز زبالهدانهاي متروکه يا مناظر شهري در حال زوال معلقاند. اين کرهها از موزاييکي از نماهاي ساختماني، واحدهاي تهويه مطبوع، دستگاههاي فروش خودکار، ورقهاي فلزي زنگزده و تابلوهاي نئوني شکل گرفتهاند. نشانههاي زوال و فرسايش در سطح آثار ديده ميشوند و لوگوهاي آشنا از برندهاي جهاني به اين ترکيب اضافه شدهاند. هر جزئي با دقتي شگفتانگيز نقاشي شده است و روايت بصرياي خلق ميکند که پايداري خلاقيتهاي انساني را حتي در زمان نابودي آنها نشان ميدهد.
آثار ساشيه تکههاي روزمره از ساختمانها، بيلبوردها و زبالهها را به موتيفهايي تأثيرگذار تبديل ميکند. او درباره آثارش ميگويد: «جهان مجموعهاي پيچيده از خردههاي صحنههاي روزمره است. اين آثار نه براي نوستالژي بلکه براي تصور آينده از دريچه حال خلق شدهاند.»
تقابل بين بازماندههاي فرسوده شهري و تخيل بيپايان ترکيبات ساشيه، مخاطبان را به تأمل درباره شکنندگي مدرنيته دعوت ميکند. در يکي از نقاشيها، کرهاي که با فلزات موجدار و دستگاههاي فروش خودکار پوشانده شده، بر فراز زبالهداني معلق است، در حالي که ساختمانهاي بلند از دور در ميان آسماني مهآلود ديده ميشوند. در نقاشي ديگر، کرههايي با تابلوهاي نئوني درخشان، انرژي پر جنبوجوش زندگي شهري را در عين انزواي خود بازتاب ميدهند.
ساشيه اين کرهها را «جهانهاي ايزوله» توصيف ميکند که همزمان به جامعه متصل و از آن جدا هستند. برخي از اين کرهها با رنگهاي زنگار گرفته و تيره طراحي شدهاند، در حالي که ديگران با تابلوهاي نئوني درخشان، انرژي شبهاي شهري را به تصوير ميکشند. ماساکاتسو ساشيه همچنين عناصر نوستالژيک مانند الگوهاي گلدار را در آثار خود گنجانده که لايههايي از خاطره و بازتاب فرهنگي به ترکيبات او اضافه ميکند.
سري استيل ساشيه تنها نقدي بر مصرفگرايي بيش از حد يا گسترش بيرويه شهرها نيست، بلکه تجليلي از نبوغ انساني است. او حتي در زبالههاي دورريخته شده، زيبايي خلاقيت انساني و تکامل را ميبيند. او ميگويد: «هيچ چيزي به طور کامل از ابتدا ساخته نميشود. ما همواره در جستجوي منابع محدود خود براي خلق و پيشرفت به عنوان يک نژاد انساني هستيم.»
ماساکاتسو ساشيه با تلفيق خردههاي زندگي شهري در قالبهاي کروي، گذر زمان و مبارزات جهاني انسان را بازتاب ميدهد. اين کرهها ضمن ايجاد حس نوستالژي، به عنوان دروازههايي براي تصور آينده از دريچه حال عمل ميکنند.









