زندگی مدرن از نمای نزدیک؛ خوانشی از جهان مارتین پار

«من به ریاکاری اعتقاد زیادی دارم… همه چیزهایی که نقد می‌کنم، چیزهایی هستند که خودم انجام می‌دهم.»
این اعتراف طنزآلود مارتین پار، آثارش را از هرگونه اخلاق‌گرایی دور می‌کرد؛ عکاسی که تناقضات زندگی مدرن را با همان شدتی افشا می‌کرد که خودش آن را می‌زیست.

آثار پار در نگاه اول غریب‌ و گروتسک وار‌ اند: رنگ‌هایی تند، زوایای نزدیک، و سوژه‌هایی عجیب.

به قول کارتیه-برسون «اثار پار انگار از سیاره‌ای دیگر آمده‌اند». اما واقعیت آن بود که ان سیاره خود ما بودیم؛ جهانمان هر روز کمی بیشتر شبیه عکس‌های پار می‌شد.

با The Last Resort، پار ضربه‌ای اساسی به عکاسی مستند بریتانیا زد: پرتره‌ای زنده از تفریحات طبقهٔ کارگر نیو‌برایتون؛ ترکیبی از رنگ‌های اشباع، فروپاشی آرام، و نزدیکی بی‌رحمانه‌ای که مخاطب را ناچار می‌کرد به چیزی نگاه کند که همیشه از آن رو برمی‌گرداند.

او شادیِ ظاهری طبقهٔ کارگر نیوبرایتون را چنان نزدیک و چنان اشباع‌شده ثبت می‌کند که سطح رنگارنگ تفریح به ابزاری برای نمایش فروپاشی بدل شد.

سپس در The Cost of Living به سراغ طبقهٔ متوسط مرفه رفت؛ فلاش تیز، قاب‌های خفه، و تصاویری که منتقدان در آن «احساس تنگنا» می‌دیدند.

پار وارد خانه‌هایی می‌شود که باید امن‌ترین نقطهٔ زندگی باشند، اما در نور فلاش او شکننده و بی‌قرار دیده می‌شوند.

در این مجموعه رفاه خود تبدیل به بحران می‌شود چرا که جهان پار جهان دوگانگی‌ها بود، جایی که هم می‌توانست خنده‌دار باشد، هم تلخ، و دقیقاً همان نقطه‌ای که پار اصرار داشت چشم‌ها باید در آن ثابت بمانند.

رکورد گینس پار
سرانجام مارتین پار، با کارنامه‌ای درخشان شامل بیش از هشتاد نمایشگاه، حضور در Tate Britain و MoMA، پروژهٔ Common Sense که هم‌زمان در ۴۱ گالری افتتاح شد و وارد رکوردهای گینس شد.

او با انتشار بیش از صد کتاب و جوایز مهمی چون Erich Salomon Award و Royal Photographic Society Award، جهانی را ترک کرد که خود سال‌ها پیش تصویرش کرده بود: جهانی آکنده از رنگ‌های اشباع، مصرف‌زدگی، زیبایی مبتذل و طنز تلخ.

تهیه و تنظیم : مبینا بهرامی