19 سال از درگذشت کلارا آبکار مي‌گذرد؛ بانوي هنرمندي که از او به عنوان نخستين زن مينياتوريست ايران نام مي‌برند.
به گزارش خبرنگار بخش هنرهاي تجسم ايسنا، کلارا آبکار که از ارمنيان ساکن جلفاي نو بود، در سال 1294 در تهران و در خانواده‌اي هنرمند متولد شد. خواهران و برادران آبکار به رشته‌ي عکاسي علاقه‌مند بودند و در اين زمينه فعاليت مي‌کردند.
او از زمان ورود به مدرسه به مينياتور و نگارگري علاقه داشت و علاوه بر گرفتن ديپلم در اين زمينه، درسال 1320 از سوي وزارت پيشه و هنر گواهينامه درجه اول هنر را دريافت کرد.
آبکار از هنرجويان هنرستان عالي هنرهاي زيبا بود و هنر نگارگري را نزد اساتيدي چون تجويدي، طاهرزاده بهزاد و مقيمي آموخت و بيش از 300 اثر در زمينه‌هاي مختلف تذهيب، تشعير، گره چيني و نقاشي زير لاکي خلق کرد. او آثار هنري‌اش را به سازمان ميراث فرهنگي اهدا کرده است که در موزه سعدآباد نگه‌داري مي‌شوند.
مناظر اسب‌سواري، طبيعت بي‌جان، گل‌ها، آرامگاه خيام و عطار از سوژه‌هاي مورد علاقه‌ي اين هنرمند براي کشيدن تابلوي مينياتوري بود. آبکار همچنين در به تصوير کشيدن مجالس بزم تبحر داشت.
اين هنرمند سال‌ها در اداره هنرهاي زيباي کشور مشغول به کار بود و هنگام بازنشستگي موفق به گرفتن گواهينامه درجه يک استادي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي شد.
آبکار در کنار مينياتور، هنر نقش گره (هندسه نقوش) را از استادحسين کاشي‌تراش آموخت. آموختن گره باعث شد او به شيوه منحصربه‌فردي در زمينه تذهيب دست پيدا کند. تذهيب سفيد با نقش بته‌جقه آبکار، يکي از آثار معروف اين هنرمند در دوران معاصر است.
اين هنرمند اولين نمايشگاه آثار خود را در سال 1367 در موزه هنرهاي ملي ايران برگزار کرد. او در کارهايش از طبيعت بي‌جان، گل‌ها و مناظر اسب‌سواري به وفور بهره مي‌گرفت. همچنين او براي نگارگري‌هايش از شخصيت‌هاي ادبيات ايران مانند ليلي و مجنون استفاده مي‌کرد.
او به المان‌ها و اصول هنر ملي نيز اهميت مي‌داد و آن‌ها را در کارهايش به خوبي مي‌توان مشاهده کرد. همچنين آبکار در کارهايش از چهره زنان که به شيوه قلم‌زني کار مي‌شدند، بهره مي‌گرفت. او در تابلوهايش از رنگ‌هايي با طيف‌هاي متنوع و اغلب سفيد، سبز، زرد، قهوه‌اي و ارغواني با زمينه سياه استفاده مي‌کرد. او در مينياتورها و قلم‌گيري‌هايش از رضا عباسي و حسين بهزاد تأثير مي‌گرفت.
کلارا آبکار در نخستين روز سال 1375 درگذشت و در قبرستان ارامنه به خاک سپرده شد.