هنری که مورد بی‌مهری قرار گرفته است
هادی سیف درباره‌ی هنر نقاشی پشت شیشه و ویژگی‌های آن، اظهار کرد: نقاشی پشت شیشه جزو مظلوم‌ترین تجلی‌های هنرهای مردمی و نگارگری خیالی‌ساز است. این هنر به‌دلیل شکنندگی شیشه و از بین رفتن آثار مربوط به آن در سال‌های گذشته، رد پای قاطعی ندارد و ما سخت می‌توانیم برای آن خاستگاه دقیقی در نظر بگیریم.با این حال مسلم است که نقاشی پشت شیشه با نقاشی‌های «آقا صادق» در عصر زندیه و در بناهای شیراز دیده شد. در آن دوره این نقاشی‌ها در قاب‌های مجزا و در حصار گچ‌بری‌ها وآیینه‌کاری‌ها به کار می‌رفت و جایگاه ویژه‌ای داشت. مضامینی مانند مناظر خیالی‌ساز و نقوش نگارگری و گل و مرغ در آن آثار به کار می‌رفت.
در عصر قاجار و در دوره ناصری با توجه به رشد و گسترش نقاشی و نگارگری خیالی‌ساز مردمی، این هنر از حالت غیرمنقول خارج شد و در شیشه‌هایی با مضامینی دینی و شمایل امامان و خوش‌نویسی به کار رفت و در دسترس مردم قرار گرفت. پیش از آن، نقاشی پشت شیشه بیشتر در بناها و معماری‌ها مورد استفاده بود. در آن زمان این هنر به‌دلیل ارزان بودن و شرایطی که نقاشان در آن کار می‌کردند، به راحتی در اختیار مردم قرار گرفت. از جمله هنرمندانی که در این عرصه خوش درخشیدند می‌توان به برادران گیلانی و میرزا اسکندر معروف به «اسکندر سبز» اشاره کرد.
سیف درباره‌ی موزه نقاشی پشت شیشه نیز گفت: این موزه با جمع‌آوری آثار نقاشی پشت شیشه از سمساری‌ها تشکیل شد، یعنی آثار باقی‌مانده از هنرمندان این عرصه به شکلی نبود که بتوان برای این هنر پرونده‌ی کاملی درست کرد.
منبع : ایسنا