«ون‌گوگ»‌ در «‌هواخوري زندانيان» ‌به دنبال چيست؟

«ونسان ون‌گوگ» استاد چيره‌دست هلندي سبک «اکسپرسيونيسم» در تابلو نقاشي «هواخوري زندانيان» طرز فکر ناآرام ذهنش که در تله‌ روزمرگي گير کرده و نمي‌تواند از آن فرار کند را در اغراق‌آميزترين شکل بيان احساسات‌ به تصوير کشيده است.

به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا به گفته  گاردين، اين اثر در سال ۱۸۹۰ و در زماني خلق شد که «ون‌گوگ» به شدت درگير افسردگي بود و در تيمارستاني در «سن رميدو» زندگي مي‌کرد و اين تابلو نقاشي در «اکسپرسيونيسم» ترين حالت ممکن نقاشي شده است.

ون گوگ

حلقه‌اي از زندانيان که در حياط زندان آهسته قدم برمي‌دارند در حالي که چندين نفر اعمال آن‌ها را نظارت مي‌کند به بهترين نحو ممکن طرز فکر هنرمند را که درگير روزمرگي شده را به خوبي به بيننده القا مي‌کند. تصوير به حدي گوياست که حتي مي‌توان صداي کشيده شدن پوتين‌هاي روي زمين را شنيد.

«ون‌گوگ» در حقيقت اين اثر را با الهام از تابلو نقاشي «حياط نيوگيت» اثر «گوستاو دوره» که يکي از محبوب‌ترين هنرمندان «ون‌گوگ» بود، خلق کرده است.

نقش‌هاي سياه و سفيد «دوره» زندانيان را به اعماق سايه‌ها جايي که به نظر مي‌رسد ديوارها پايان ندارند سوق مي‌دهد. اما در نسخه‌اي که «‌ون‌گوگ» آن را طراحي کرده است، رنگ‌هاي آبي و طلايي مي‌درخشند.

نکته‌اي که در اين نقاشي بيش از هرچيزي جلب توجه مي‌کند حضور يک فرد در مرکز حلقه زندانيان است که با صورت بيمارگونه خود به بينندگان نگاه مي‌کند اين فرد در حقيقت خود «‌ونسان ون‌گوگ» است.

««ون‌سان ون‌گوگ» نقاش نامدار هلندي اگرچه در زمان حياتش در گمنامي کامل به‌سر برد، اما اکنون به عنوان يکي از تأثيرگذارترين نقاشان پست‌امپرسيونيسم شناخته مي‌شود. او در ۳۰ مارس ۱۸۵۳ در ايالت برابانت هلند نزديک مرز بلژيک به دنيا آمد.

«ون‌گوگ» فعاليت هنري خود را به عنوان طراح و نقاش از سال ۱۸۸۰ و در سن ۲۷ سالگي آغاز کرد. برخي از مشهورترين کارهاي او در دو سال پاياني عمرش خلق شدند.

او فقط در دو ماه پاياني عمرش، ۹۰ نقاشي از خود باقي گذاشت. خالق «شب‌هاي پرستاره» و «گل‌هاي آفتابگردان» در ۲۹ جولاي ۱۸۹۰ در سن ۳۷ سالگي در ميان کشتزارها، گلوله‌اي به سينه خود شليک کرد و روز بعد درگذشت.

پیمایش به بالا