سومين نشست تخصصي بررسي جغرافيا و هنر با حضور بهنام کامراني(هنرمند معاصر و منتقد) حسينعلي ذابحي(نقاش) و سعيد دولتي (نمايشگاه گردان اين رويداد) عصر شنبه 10 مهر در گالري لاله برگزار شد.
در اين برنامه شهرام بابايي(مدير هنرهاي تجسمي سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران) ترانه صادقيان(نقاش) و تعدادي از نقاشان همدان نيز حضور داشتند.
در ابتدا سعيد دولتي، به دشواري هاي گردآوري مجموعه آثار اشاره کرد و گفت جمع آوري آثار نقاشان يک استان مشکلات خود را دارد، محدود بودن انتخاب هنرمندان نمايشگاه به محدوده استان و پراکندگي محل زندگي ايشان در شهرهاي ديگر و در نتيجه به وجود آمدن مشکل ارتباطي ، دعوت از هنرمندان ، تحويل آثار و …
در ادامه حسين علي ذابحي(نقاش) از مجموعه آثار ارائه شده در نمايشگاه اظهار رضايت نموده و عنوان کرد، از اين که در شهرستان ها اين تعداد نقاش فعال و حرفه اي حضور دارند،خوشحال است. همچنين او معتقد بود که زندگي در تهران يا شهرستان مهم نيست، اگر هنرمند هوشيار و عاشق باشد در هر شهر و روستايي نيز مي تواند آثاري زيبا و کاملاً معاصر ارائه نمايد.
بهنام کامراني نيز در تاييد اين نمايشگاه و برپايي نمايشگاه هاي ادواري استان ها در گالري لاله گفت، اين مرکز يکي از مردمي ترين گالري هاي تهران است که بيشتر مخاطبانش غير هنرمند و از رهگذران پارک و بعضي اوقات گردشگران خارجي هستند که مي توانند از طريق اين گونه نمايشگاه ها با فرهنگ و هنر ديگر نقاط ايران آشنا شوند و بهتر است که با همکاري نهادهاي گردشگري و يا شهرداري ها وجوه زيستي و تاريخي هر شهر نيز به موازات آثار هنري به نحوي معرفي شود.
وي افزود اين اقدام بسيار خوب و مفيدي است براي معرفي نقاشاني که فعاليت شان در شهرستان است و با اين نمايشگاه ها منِ نقاش متوجه مي شوم که کدام نقاش اهل کدام شهر است. همينطور که تا اين لحظه نمي دانستم بعضي از نقاشان معاصر در اين مجموعه همداني هستند. از طرفي کاتالوگ هايي که براي نمايشگاه هاي شهرهاي مختلف چاپ مي شود، مي تواند مرجع خوبي براي پژوهشگران باشد تا به شناسايي نقاشان ايران بپردازند.
در ادامه وي به هويت و مشخصه يک نقاش اشاره کرد و گفت، لازم نيست يک نقاش حتماً در آثارش به صورت مستقيم به منطقه و اقليمي که در آن زندگي مي کند بپردازد. اما به صورت مستتر و ذاتي، بايد از نقاشي اين شخص، فضا و محيطي که در آن زيسته است را تشخيص داد. به طور مثال هنرمندان کردستان را مي توان از جسارت و شور خاصي که با رنگ هاي درخشان درآثارشان جلوه گر مي شود، شناخت. اما با همه اين احوال،او معتقد است که نقاش آزاد است هر لحظه تغيير کند.
سعيد دولتي در ادامه افزود من جور ديگري فکر مي کنم و معتقدم تغييرات هنرمند بايد از درون وي بجوشد و بايد به صورتي کاملاً استحاله شده و پايدار و به دور از در نظر گرفتن شرايط بازار و فروش اتفاق افتد در غير اين صورت هنرمند نقاش به سمت سفارشي شدن و حتي بازاري شدن پيش مي رود و خود واقعي اش را گم مي کند. کما اينکه بعضي از نقاشان خوب و با استعداد کشورمان دچار اين مسئله شده اند.
بهنام کامراني در ادامه گفت، گاهي موقعيت جغرافيايي هنرمند مي تواند در آثارش بي تاثير باشد، به طور مثال محمد علي شيوايي(کاکو) که بيرون از شهر شيراز مي زيست، ولي آثاري کاملاً مدرن به وجود آورد که در مراکز و محافل معتبر هنري پذيرفته و مورد توجه واقع شد. و يا زنده ياد مکرمه قنبري در روستايي دورافتاده در شمال ايران به خلق آثاري خودانگيخته مي پرداخت. در گذشته هنرمندان براي ديدن آثار ديگران مجبور بودند به تهران و يا خارج سفر کنند. ولي امروزه به واسطه تکنولوژي وارتباطات مجازي لازم نيست که در محيط مورد نظر قرار بگيرند و در هر نقطه اي که باشند، از طريق اينترنت قادر به مطالعه و شناخت ديگر فرهنگ ها و گفتگو با هنرمندان ساير جهان هستند.
امروزه علاوه بر اين که در هنر نگاه جهاني وجود دارد، خصوصيات منطقه اي نيز بسيار مهم است و خوب است که هنرمند در وطن خودش کار هنري انجام دهد. چرا که اگر حتي در خارج از کشور هم زندگي کند، در نهايت به چشم يک مهاجر به او نگاه مي کنند.
در حال حاضر خيلي از هنرمندان تهران به دليل بالا بودن قيمت اجاره ها به شهرستان ها مي روند و کارگاه هاي بزرگي در اختيار گرفته و حتي از همان جا آثاري خلق مي کنند و به اکسپوها و حراجي هاي معتبر نيز راه مي يابند.
در پايان حسينعلي ذابحي به نقش رسانه ها در معرفي رويدادهاي هنري اشاره کرد و افزود اگر اين گونه نشست ها و صحبت ها از طريق رسانه ها منعکس شود، بسيار تاثير گذارتر خواهد بود.