احمد نادعلیان در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس هنرهای تجسمی ایسنا درباره‌ی برپایی این جشنواره، اظهار کرد: نیمه مهرماه 94، حدود 25 هنرمند از شهرهای مختلف ایران و حدود 30 نفر از هنرمندان استان سمنان گرد هم آمدند و تجربه‌ای دو روزه را در سیاه‌چادر عشایر سنگسر همراه با مردم این شهر گذراندند. علاوه بر هنرمندان، برای مردم عادی نیز این امکان وجود داشت که در آفرینش با گل مشارکت کنند.

او ادامه داد: این جشنواره در دو روز، یعنی 16 و 17 مهرماه با محوریت گِل و سفالگری، در شهر سنگسر برگزار شد. تعداد بسیاری از هنرمندان این جشنواره در زمینه سفالگری مهارت داشتند یا از اساتید این حیطه بودند. در این زمان کوتاه، قصد این بود که هنرمندان با استفاده از گِل و مهارت سفالگری بتوانند تجربیات جدیدی را در محیط به‌دست آورند.

نادعلیان همچنین بیان کرد: اساتیدی مانند محمدمهدی انوشفر و محمدعلی سجادی از جمله هنرمندانی بودند که در این جشنواره ما را همراهی کردند. در روز نخست، تمام هنرمندان زیر نظر این اساتید یا به‌صورت شخصی آثاری را در محیط خلق کردند که از بسیاری جهات، تجربیاتی نو برای هنر محیطی در ایران بود.

این هنرمند محیطی ادامه داد: هنرمندان در این جشنواره، هر شب مهمان موسیقی محلی سنگسری بودند که توسط هنرمندان محلی اجرا و آواها و اشعار عشایر سنگسر بازخوانی شد. همچنین هنرمندان از خانه تاریخی پاکزادیان و موزه عشایری سنگسر دیدن کردند و در روز دوم در مجموعه تاریخی «خیل خال» محمدمهدی انوشفر، مجید ضیایی، الهه پیرغیبی، رضا پورحسینی، یاسر رجبعلی، محسن هراتی، هانی تاج و مریم کوهستانی به اجرای پرفورمنسی گروهی پرداختند. این مجموعه که به خانه تاریخی «کیپور» معروف است، قدمتی 200 ساله دارد. کار ساخت این بنا توسط علی‌اکبر خان، نایب ذوالفقارخان سنگسری (سردار مشهور ایرانی در دولت فتحعلیشاه و حاکم سمنان) در سال 1215 تا 1220 خورشیدی شروع و به مرور ساخته شد تا این‌که در سال 1265 خورشیدی، ساخت بنا به پایان رسید.

نادعلیان با بیان این‌که تمام هنرمندان گزارش تصویری آثارشان را ارائه کردند، اظهار کرد: آن‌ها علاوه بر معرفی آثار خود، رویکردهای خود را به هنر و ارتباط آن‌ها و آثارشان با طبیعت را نیز به چالش کشیدند. همچنین برای هنرمندانی که با این حیطه آشنایی کمتری داشتند، کارگاهی ﺗﺌﻮریک توسط عاطفه خاص برگزار شد که در آن، به بحث درباره چیستی هنر محیطی و دسته‌بندی‌های آن پرداخته شد.

عاطفه خاص - هنرمند محیطی و مسؤول کارگاه نظری و همایش جشنواره - نیز اظهار کرد: هنر و خاستگاه آن، در طول قرن‌ها هیچ‌گاه از طبیعت دور نبوده است. از انسان غارنشین گرفته که در دل طبیعت و روی دیوارهای غار نقاشی می‌کردند تا امروز که بخشی از جنبش‌های هنری مانند هنر محیطی، تلاشی برای بازگشت به طبیعت است.

او افزود: در این میان، هنر و طبیعت رابطه‌ای دوجانبه برقرار می‌کنند که تبلور آن را در بهترین شرایط می‌توان در زندگی مردم عشایر دید. مردمی که سختی طبیعت را در گوشه گوشه زندگی خود، تلطیف کرده و همزیستی بسیار رنگارنگی با آن دارند. بسیاری از هنرمندان از این سبک زندگی عشایری الهام گرفته و آثار بسیار زیبایی خلق کرده‌اند.

محمدمهدی انوشفر، مجید ضیایی یوسف‌آباد، محمدعلی سجادی، احمد نادعلیان، کوروش گلناری، عاطفه خاص، فرشته عالمشاه، مریم کوهستانی، آسیه محمدیان، لیلا فلاح، شهرناز زرکش، عاطفه آرانی، نازنین عباسی میاندوآب، هانی تاج، یاسر رجبعلی، محسن هراتی، الهه پیرغیبی، مسیح قاسمی، زهرا قربانی، رضا پورحسینی، پگاه علاقبند، مهدی جواهری، طیبه منشادی و فرشید مختاری هنرمندان شرکت‌کننده در پنجاهمین جشنواره هنر محیطی بودند.