به گزارش گالری آنلاین، گالری گاگوسیان نمایشگاهی از طراحی ها ، نقاشی ها و مجسمه های جورج باسلتیز تحت عنوان «پرش برفراز سایه ام » را در معرض دید عموم قرار داده است .

از سال ۱۹۶۹ بود که این هنرمند برای تاکید بر مفاهیم درون اثارش عناصر و مضامین به کار برده در آنها را معکوس می کند. ابتدا بیننده آنها را به صورت انتزاعی و غیر مملموس میبیند ، او بیش از چهار دهه است که به این شیوه کار می کند.

در این مجموعه ی جدید، او از محدودیت ابزار و رنگ در جهت تعبیر موانع اجباری استفاده کرده است. کارهای وی در حال بسطی دائمی هستند که مکالمه ای دائمی در درونش را به چالش میکشند، موتیف های دیده نشده ای در کارهایش وجود دارد که به صورت لاینقطع تمام شخصیتش را در برمی گیرد؛ مضامین به کاربرده شده همچون لنگری برای ابراز تسلسل تجربیات وی می باشند .

مجموعه ی اخیر بیشتر بر جسم انسان تمرکز داشته و شامل پنهان کاری های عمدی هستند تا جسم در میان مادیات گم شود. این آثار در واقع از نمایش پرتره گریزان اند و دستیابی به درک مشخص از کارها را برای بیننده دشوار میکند .

در یکی از کارها سیستم عروقی پیچیده با جسمی لاغر و بی وزن و روح مانند در جوی مه آلود به تصویر کشیده شده که در حال ترک مکانی ست و پاهای وی ناپیداست و نیز راه پله به صورت ناپیدا با خطی سفید و نازک به چشم می آید . این کار در ادامه ی اثری به نام پایین آمدن مارسل از پله ها در سال ۱۹۱۲ کار شده است.

جورج باسلتیز در دوسالانه ی ونیز سال ۲۰۱۵ نیز مجموعه ای از هشت غار عمودی به شکل برج که هر یک تعبیری متفاوت را در بردارد به نمایش گذاشت.