نمایشگاه نقاشی مرجان ثابتی تحت عنوان "اینجا هیچ اتفاقی نیفتاده" دوازدهم شهریور ماه در گالری طراحان آزاد گشایش یافت. این مجموعه پرتره های زنان از اقشار مختلف جامعه با لایه‌های فرهنگی متفاوت که هرکدام درگیر مناسبت های مختلفی در جامعه خود هستند نمایش میداد. در این مطلب نوشته ی هداحدادی در رابطه با این نمایشگاه را که در مجله ی تندیس منتشر شده است، میخوانید.

در بیانیه این نمایشگاه آمده است:

پرتره‌ها‌ تجسّمِ ثبات‌‌اند. انگار در آن‌ها چهره‌ها به دقّت کنترل شده‌اند تا هیچ حسّ و حالتی بروز ندهند؛ نه اندوه و نه شعف، نه نفرت و نه خشم. اصرار دارند بی‌تفاوت‌ جلوه کنند؛ نگاه‌شان خیره و گنگ، و چهره‌‌شان در کارِ انکار؛ گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است. در پستوی آن خیرگی‌ها و بی‌تفاوتی‌ها‌ چه‌ها نهان مانده؟ انکارهایشان را چه چیزی آشکار می‌کند؟ تکاپوی قلم مو بر پهنه‌ی قاب، شاید. رنگ‌ها گسیخته و شیدا شده‌اند تا از دلِ در هم‌بافتگیِ تاش‌ و کلاژ، در پسِ رُخ‌ها، هاویه‌ا‌ی تصویری و منظومه‌ای تجریدی برپا شود، بسانِ نمایشِ ناگفته‌ها و ناکرده‌ها. این، آن روی رخوت و ایستایی پرتره‌هاست؛ جهانی پُرتپش، پریشیده و مغشوش، انتزاعی امّا ــ چه بسا ــ واقعی‌تر از عینیّتِ عکّاسانه. پرتره‌های کوچک، در بطنِ تک‌بومِ بزرگ جایی ندارند. آن‌جا نشیمنگاهِ مندرسی‌ قرار دارد که تکّه‌های پراکنده‌ و معلّق‌اش، پرتره‌ها را آلوده و خراشیده‌اند. خالی‌ست. نمی‌توان بر آن نشست. نمی‌توان بر آن آرامید.

امیرحسین سیادت

در دوره و زمانه ای هستیم که ابزار دیجیتال می تواند هنرمندهای کارخانه ای و انبوه به وجود بیاورد .هنرمندانی که تاریخچه ندارند. طراحی نمی دانند.رنگ را نمی شناسند و از ترکیب بندی سردرنمی آوردند. افراد زیادی که با کمک عکس و ابزار دیجیتال و چند تاش قلموجایی میان گالری دارها باز می کنند.کارهایشان را می فروشند و یک استاد نان به نرخ روز خور هم حمایتشان می کند .در این اوضاع که طی طریق کردن و مشق کردن و شاگردی کردن کمرنگ می شود وجود کسانی مثل مرجان ثابتی که ثابت قدم و وفادار به اصول حقیقی هنر به خلق اثر می پردازد و اثرش را برچهارچوب سال ها طراحی کردن استوار می دارد غنیمت است.

آثار مرجان ثابتی اما بر روی طراحی اش متوقف نمی شود و رنگ گذاری پر کنش و احساسی و لحظه گرایش را هم به آن می افزاید.

اگر طراحی ثابتی را بخش دقیق وتعریف شده ی کارهایش بدانیم ، این رنگ گذاری که بسیار لذت بخش است در واقع بخش سرکشانه ی آثار ثابتی است.

نمایشگاه اخیر مرجان ثابتی در گالری طراحان آزاد با نام اینجا هیچ اتفاقی نیافتاده که جمله ای است برای خلاص شدن از قضاوت مخاطب و این پیام را دارد که صاحب اثر ادعایی برآثارش ندارد و نمی خواهد پیام و حرفی خاصی را از طریق تصویر به دیگران برساند، اما قضاوت من رابه شخصه برمی انگیزد . به این شکل که بسیار آثار مدیریت شده و فکر شده ای پیش رو دارم با قطع و اندازه ی یکسان .موضوع یکسان و بیان یکسان.

نظم حتی در مواقعی که از احساسات و افکار بسیار شخصی حرف می زنیم امری ستوده است.

دیدن نمایشگاهی که از نظمی چنین برخوردار است و هنرمند این جرات را به خود داده است تا احساساتش را چهارچوب بندی کند ذهن مخاطب را نیز نظم می بخشد.

در این نمایشگاه چهره ها را می بینیم.چهره هایی که همه دوستان و آشنایان مرجان ثابتی هستند و او باهرکدام از آنها یک جریان حسی و عاطفی دارد.

نقاش برای پرتره نگاری سراغ آدم هایی رفته است که نه مدل هستند و نه غریبه. نه ازچهره ی سلبریتی ها استفاده کرده و نه از عابران گمنام. همه نام و نشان دارند و بخشی از روابط انسانی و روزمره ی اویند.و همه آنان زن هستند.

زن نگاری بحثی گسترده و پیچیده است و مجالش اینجا نیست اما روزمره نگاری و ثبت آدم های به معنای خوبش دم دست، به گمان من نه کاری سهل که کاری بسیار حساس است.

هنرمند مدام در معرض قضاوت همان آشنایان است، همه دوست دارند خود را آنطور که می پندارند ببینند و وقتی کسی از نظرگاه هنرمندانه و غیر متداول خودش به آنها می نگرد امکان هر بازخوردی و هر گفتگویی هست.

هنرمند این مجموعه با جرات و جسارت دست به نگارش چنین موضوعی زده است و خوب از پس آن برآمده. دیدار از نمایشگاه (اینجا هیچ اتفاقی نیافتاده) دیدار از مجموعه ای خوب به لحاظ تکنیک و محتواست و برآمده از دغدغه های حقیقی شخص او و نه دغدغه هایی که رسانه ها ی گوناگون به هنرمند تزریق می کنند.

هداحدادی.شهریور95

اخبار مرتبط:

اینجا هیچ اتفاقی نیفتاده/ مرجان ثابتی از نمایش آثارش میگوید

گزارش تصویری نمایشگاه آثار مرجان ثابتی با عنوان "اینجا هیچ اتفاقی نیفتاده" در گالری طراحان آزاد