شنیدن صدای رنگ ها ویژگی است که SHANE به دلیل یک بیماری درک کرده است.

به گزارش گالری آنلاین، هنرمند آمریکایی، SHANE GUFFOGG، جزء 4 درصد از افرادی است که مبتلا به بیماری سینستزیا یا حس آمیزی است، پدیده‌ای ادراکی که در آن تحریک یک حس به صورت غیر ارادی باعث تجربه حسی دیگر می شود. GUFFOGG نیز می تواند صدای رنگ ها را بشنود و این قابلیت منحصر به فرد یکی از عوامل اصلی و الهام بخش هنر او و همچنین برگزاری نمایشگاه اخیرش با عنوان "At the Still Point of the Turning World – Strangers of Time" در مکان تاریخی Scala Contarini del که مصادف با دوسالانه هنر ونیز است، بشمار می رود.

هنرمند SHANE GUFFOGG با همکاری Anthony Cardella، پیانیست، و Jonah Lynch برنامه‌نویس هوش مصنوعی، نقاشی‌های پویای خود را به نت های موسیقی برگردانده است. قطعه های موسیقی اجرا شده توسط Cardella با آثار زنده Guffogg همراه می شود که منعکس کننده گفتگویی بی پایان با مجموعه شعر معروف تی. اس. الیوت با نام چهار کوارتت بوده و به همگرایی زمان، فضا، خودآگاهی و معنویت می پردازد.

این هنرمند می گوید: "ما زمان را خطی می‌دانیم، در حالیکه به عقیده من خطی نیست. در فیزیک کوانتومی، اصلاً زمان وجود ندارد. مفهوم زمان و مکان عجیب است. «این لحظه از زمان را چطور نقاشی می کنید؟ آیا ممکن است؟ هر یک از ضربه های قلم مو گذر زمان را نشان می دهد. هزاران خط در نقاشی‌ها وجود دارد و هر یک از رنگ‌ها خاطراتی را زنده میکند که کاملاً حسی بوده و متعلق به زمان یا مکان خاصی نیستند اما از یک حس کلی برخوردار هستند. بنابراین، من در حال خلق تابلوی خاطرات و احساساتم هستم که در یک زمان واحد در هم ادغام می شوند.

هنرمند SHANE GUFFOGG مجموعه جدیدی از 21 اثر خود را در مقیاس بزرگ با معماری تاریخی Scala Contarini del Bovolo به عنوان پس‌زمینه کارش به نمایش می گذارد. پلکان مارپیچی قرن پانزدهم که بازدید کنندگان را درحالیکه به فضای نمایشگاه هدایت می‌کند، نقوش دابره وار آثار GUFFOGG را منعکس کرده و همخوانی چشمگیری بین معماری مکان تاریخی و بینش هنری او ایجاد می‌کند.

این مجموعه به مفاهیم حرکت، گریز و مهاجرت پرداخته و بر ماهیت ناپایدار و ذات هستی انسان در طول تاریخ تاکید می کند. این مفاهیم کاملاً از شرح حال این هنرمند حکایت می کند؛ چرا که پدر GUFFOGG در جستجوی "رویای امریکایی" خود، در سال 1957 از شمال انگلستان به ایالات متحده مهاجرت می کند و GUFFOGG نیز در اواخر دهه 1980 در جستجوی پذیرش هنری و فرهنگی از Central Valley کالیفرنیا به لس آنجلس نقل مکان می کند.

این نمایشگاه از دو فضای مجزا تشکیل شده که هر یک از قطعه ای منتخب از نوشته های T.S. ELIOT الهام می گیرند. این نمایشگاه از المان هایی برخوردار است که با استفاده از واقعیت افزوده (AR) و هوش مصنوعی (AI) گفتگوی مستقیمی بین آثار شاعر بنام و آثار هنرمند ایجاد می‌کند. GUFFOGG با در هم آمیختن واقعیت افزوده (AR) و هوش مصنوعی (AI ) قابلیت های هنر را توسعه داده و از بازدیدکنندگان می خواهد تا با آثارش به شیوه‌ای معنادار و فراگیر ارتباط برقرار کنند؛ و آنها را تشویق می‌کند فراتر از عصر اطلاعات (24 ساعته) بنگرند. در فضای اول بازدیدکنندگان برای دیدن آثار از صفحه نمایش متحرک استفاده کرده و در حالی که نگاهی گذرا از GUFFOGG در حین کار با رقص نور و فرم در هم می آمیزد، به تماشای حرکت خطوط و دایره ها در الگوهای ریتمیک می پردازند.

ابن هنرمند می گوید: "چیزی که یه دنبالش بودم این بود که وقتی کسی وارد آن فضا می‌شود، تقریباً با حرکت در سکون مواجه شود که آنها را متوقف کرده و به لحظه حال بیاورد؛ و زمانیکه به فضای دوم قدم می گذارند، با قطعه "find Neither Flesh nor Fleshless" ( نه تن نه بی تن) روبرو شده و خود را در وضعیت بین آن دو ببینند. به عقیده من فضای اول به روح و عالم غیب و فضای دوم به ویژگی های فیزیکی جهان می پردازد."