"عکاسی نوعی تعهد به خود و فرهنگ و کشور و ... است؛ و با ورود به این عرصه موظف به رعایت اصول اخلاقی و فرهنگی و چارچوب خاصی هستیم"، این را سید علی رضویان، هنرمند عکاس برگزیده فراخوان "دوستی به روایت انسان هنرمند" میگوید.

در ادامه خواننده گفتگوی خبرنگارگالری آنلاینبا این هنرمند عکاس باشید.

سید علی رضویان از بیجار، پنج سال فعالیت در زمینه عکاسی و شرکت در چندین مسابقه و جشنواره عکاسی را در کارنامه خود دارد.

این هنرمند در گفتگو با خبرنگار گالری آنلاین در رابطه با انتخاب موضوع آثار خود و اینکه بیشتر به چه مسائلی گرایش دارد توضیح داد: با توجه به بافت قدیمی و سنتی روستاهای کردستان، تنوع فرهنگی آن منطقه و با هدف شناسایی آن به هموطنان و نحوه زندگی آنان سوژه های متعددی در مجموعه کارهایم وجود دارد و بیشتر مراسم ها اعم از نوروزی و عزاداری و نذری و ... شیوه خاص خود را دارد که از طریق مراجعه به روستاها و تحقیق؛ سوژه انتخاب میشود.

رضویان در مورد تجربه مدیای دیگری به غیر از عکاسی نیز بیان کرد: در زمینه فیلمنامه نویسی چند کار نوشتم اما با توجه به نبود امکانات کار، هنوز تولید کار صورت نگرفته و امید دارم در سالهای پیش رو بتوانم در عرصه فیلم کوتاه کار کنم.

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه راهکارهای حرفه ای ایشان در مواجه با موانع در طول کار چیست؟، توضیح داد: یکی از مشکلات پس از مدتی عکاسی به وجود امدن نوعی تکرار در کارهاست. تغییر در نگاه، خلاقیت و فکر کردن به اینکه چه چیزی میخواهم انجام بدهم، فلسفه کار چه چیزی باشد و تجزیه و تحلیل کار میتواند گره گشا باشد و همچنین بخشی از وقت را به مطالعه کردن کتاب چه تخصصی در زمینه عکاسی و چه داستانی و فلسفی و ... و همچنین دیدن عکس خوب اختصاص میدهم.

رضویان در رابطه با دلیل اصلی انتخاب عکاسی به عنوان یکی از ابزار انتقال مفهوم به مخاطب و چگونگی شکل گرفتن این انتخاب توضیح داد: من بیشتر در زمینه مستند اجتماعی کار میکنم و دلیل اصلی آن وجود تنوع فرهنگی و آداب و رسوم و رنگ و ... در کردستان است. بیشتر کارها هم در کردستان ثبت شده است. به طور مثال در روستاها نان تنوری با هیزم پخت میشود با آرد طبیعی که شاید بسیاری از هموطنان ندیده یا فکر میکنند وجود ندارد یا بافت فرش سنتی گیاهی یا مراسم های نوروزی یا عاشورا که در شهرستان بیجار هر ساله عکاسان از سراسر دنیا جهت دیدن و ثبت تصاویر آن مراجعه میکنند. اگر انتقال اولیه تصاویر نبود کسی از این آئین خبر نداشت. انتشار عکس ها باعث جذب توریست و شناسایی فرهنگ کردستان به تمام دنیاست.

این هنرمند در ادامه افزود: در شهرستان بیجار عکاسان زیادی هستند که شناخته شده اند و اغلب به نوعی تحت تاثیر کارهای جمشید فرجوند فردا به عکاسی علاقمند شده و ادامه داده اند. بی شک جمشید فرجوند فردا با سابقه سی سال عکاسی و جوایز بسیار که تمام تلاش خود را برای شناسایی کردستان به دنیا کرده است یکی از کسانی بوده که بنده نیز تحت تاثیر کارهای او به این کار ادامه داده ام.

وی در ادامه ضمن تاکید بر اینکه "در عکاسی شناخت فرم و رنگ و خط و ...عامل اصلی در تولید عکس خوب است." توضیح داد: شناخت رنگهای گرم و سرد و روانشناسی رنگها و مفهوم فرم ها همگی در عکس شما تاثیر دارد. من نیز تا جایی که بلدم سعی در استفاده از فرم و رنگ در کارها کردم که مستلزم مطالعه در این زمینه است. هنگامی که رنگ و فرم در اثر هنری با هم تلاقی می کنند تاثیرشان در هم می آمیزد و افزون میشود.

رضویان در آخر افزود: ضمن تشکر از شما به کسانی که در زمینه عکاسی میخواهند شروع به کار کنند عرض میکنم که عکاسی نوعی تعهد به خود و فرهنگ و کشور و ... است؛ و با ورود به این عرصه موظف به رعایت اصول اخلاقی و فرهنگی و چارچوب خاصی هستند. بنده سالها مربی بسکتبال و شنا بودم و هستم و روابط عمومی و روانشناسی خوبی دارم و نحوه ارتباط گیری با سوژه را میدانم که در کارها کمک بزرگی به من کرده. الزام به نظم و اخلاق هم شرط کار است. هیچوقت سعی در فریب سوژه یا نگاه برتر نداشتم. حتی نوع پوشش هم در کار تاثیر دارد. وقتی مستند اجتماعی کار میکنم باید مثل خودشان باشم تا موضوع را درک کنم و بتوانم حس خوبی به مخاطب ارائه کنم. هیچوقت هم به اجبار عکاسی نکردم و هر وقت حس خوبی بوده با عشق اینکار را کرده‌ام و منتظر اتفاق خوب بودم.