به گزارش گالری آنلاین به نقل از هنرآنلاین ، هر سال دانش‌آموزان زیادی به مدارس مد معتبر می‌روند تا خلاقیت خود را پرورش دهند، اما با بررسی نتایج حاصل از بررسی جهانی موسسه BOF در آموزش مد، این سوال مطرح شده که آیا این تجربیات هنری باید با مهارت‌های عملی‌تر همراه شوند؟ در نهایت، مد به وجود آمده تا نیاز مصرف کننده را تامین کند، راهی به بازار پیدا کند، مشتریان را راضی کند و سودآور باشد. بنابراین مدارس چگونه می‌توانند دانش‌آموزان مد را برای فعالیت در هر دو خواسته خلاق و تجاری این صنعت آماده کنند؟

در نمایش‌هایی که به مناسبت پایان دوره تحصیل دانشجویان در مدارس و کالج‌های مطرح دنیا برگزار می‌شود، لباس‌های عجیب و جالبی به نمایش در می‌آید. ژاکت‌های بافته شده از نوار فوم، لباس‌هایی پوشیده از صدف، تیغ‌هایی که لباس را مانند کاکتوس می‌کنند و... .

والتر ون بیرندانک، رئیس بخش مد در آکادمی معتبر سلطنتی هنرهای زیبا، آنت ورپ، که فارغ التحصیلانی مانند ون نوتن و مارتین مارجیلا داشته است می‌گوید: "آنتورپ مدرسه‌ای نیست که در آن تجارت یاد بگیرید و ما احساس بدی برای این موضوع نداریم. دانشجویان می‌توانند بعدا با آموزش و کار کردن در شرکت‌های خاص، شیوه کسب و کار را یاد بگیرند. اما اگر آنها در یک راه بسیار خلاق آموزش ندیده باشند هرگز نمی‌توانند نزد یک طراح بروند تا دستیار او باشند. هنگامی که فارغ‌التحصیلان آنت ورپ توسط خانه‌های مد دیور یا بلنسیاگا استخدام می‌شوند، آنها به طور عمده برای خلاقیت خود آنجا می‌روند نه به دلیل مهارت‌های کسب و کار."

در واقع، برخی از چهره‌های این صنعت همچنان بر مهارت‌های خلاق به عنوان بهترین راه برای تبدیل شدن دانش‌آموزان به طراحان بزرگ تمرکز دارند. کار سخت، نظم و انضباط و تخصص یافتن در کلاس‌های طراحی، ابزارهایی هستند که آنها برای یک کار موفق در مد نیاز دارند.

اردم مورالیگو، طراح لباس زنانه مستقر در لندن می‌گوید: "آگاهی کسب و کار یعنی داشتن منطق و غریزه و توانایی گوش دادن به مشاوره‌ها. من فکر نمی‌کنم شما بتوانید به کسی اقتصاد کلان آموزش دهید و آنها به دلیل داشتن این پس زمینه اقتصادی به طور ناگهانی تبدیل به طراحی فوق‌العاده و موفق شوند."

برای مورالیگو، که دوره فوق لیسانس خود را در کالج سلطنتی هنر لندن گذرانده است، آموزش مد باید در پرورش خلاقیت متمرکز شده باشد. "من هنوز هم می‌توانم ارتباط بین مجموعه نهایی که در کالج سلطنتی ارائه دادم و کارهای امروزم را ببینم. آیا کلاس‌هایی در مورد حسابداری یا همه چیزهایی که در حال حاضر واقعا در کار من مهم است، به من کمک کرده اند؟ نه، چیزی که به من کمک کرد این بود که چگونه توانستم به عنوان یک طراح کارم را توسعه دهم.

عده دیگری عقیده دارند برای آموزش یک طراح موفق، مدارس باید دانش آموزان را با عناصر دیگری که کسب و کار مد را تشکیل می‌دهد آشنا کنند. فروشگاه‌ها و تیم‌های بازاریابی، که در مورد آنچه به فروش می‌رسد و پاسخ مشتریان به محصولات تحقیق می‌کنند؛ تولیدکنندگان و تامین‌کنندگان، که هزینه‌ها و پیامدهای انتخاب پارچه خود را بفهمند؛ و تیم‌های فن‌‎آوری و بازاریابی دیجیتال، که در 24 ساعت شبانه روز در تماس مستقیم با مشتریان هستند.

دانیلو ونچوری، رئیس موسسه طراحی مد و بازاریابی در فلورانس ایتالیا می‌گوید: "سرمایه‌دارهای بزرگ فشن به دنبال طراحان ستاره نیستند. آنها به افرادی نیاز دارند که قادر به ایجاد مجموعه‌ای باشند که در حال حاضر در دنیای تجارت قابل پذیرش است. "

طراح بلژیکی برونو پیترز که خط تولید محصولات خود را پس از تحصیل در آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای آنت ورپ، راه انداخت می‌گوید: "آنجا هیچ دوره و یا چیزی در مورد کسب و کار، صنعت، خرده فروشی و... وجود نداشت. اگر می‌خواهید شروع به حرکت در مسیر خود کنید یک مشکل وجود دارد، شما باید همه چیز را خودتان به کشف کنید، چگونه محصولات را به فروشگاه‌ها بدهید، نحوه ارسال و... . چیزهای بسیار کاربردی هستند که شما نیاز به یادگیری آنها دارید و در مدرسه آنها را پیدا نمی‌کنید."

برای طراحانی که یک کسب و کار را بدون مهارت در این موضوعات راه‌اندازی می‌کنند، می‌تواند عواقبی به وجود آید. تامی هیلفیگر در مصاحبه‌ای با BOF در اوایل سال جاری گفت: "شما باید لباس‌هایی درست کنید که قابل پوشیدن باشند، به فروش روند و تبدیل به سود شوند. در غیر این صورت، چرا باید در این کسب و کار حضور داشته باشید؟"

هنگامی که تامی 25 ساله بود اولین سرمایه‌گذاری او در خرده‌فروشی مد ورشکسته شد و او مجبور به ارزیابی مجدد مسئولیت خود برای حفظ سلامت شرکت در هر دو جنبه خلاقانه و مالی شد. "من خودم کسب و کار را یاد گرفتم و با زحمت به خواندن ترازنامه، خواندن بیانیه بانک‌ها و... می‌پرداختم و واقعا محاسبات اولیه را انجام می‌دادم تا کشف کنم که چگونه یک کار سودآور انجام دهم. درک این ایده که لازم است همزمان یک طراح و یک تاجر باشم بسیار سخت بود، اما من هیچ انتخابی نداشتم."

طراحان دیگر یک مدیر عامل یا مدیر اجرایی استخدام می‌کنند تا سمت و سوی کسب و کار شرکت را تعیین کند. اما انتخاب فرد مناسب مستلزم درک درستی از واقعیت‌های تجاری است که با هم مقابله دارند. پاتریشیا روماتت مدیر مطالعات در موسسه فرانسیس می‌گوید:"شما باید برخی از مهارت‌های اولیه صنعت مد را بدانید تا بفهمید که چگونه آنها را انتخاب کنید و چگونه با آنها رابطه برقرار کنید. چگونه سفارشات را به اشتراک بگذارید، نام برند را ثبت کنید و چگونه مسئولیت‌های مربوط به فروش را تعریف کنید."

پیترز که از سال 2007 تا 2010 مدیر خلاق برند هوگو باس بود می‌گوید: "اگر شما هیچ وقت آموزش زبان تجارت را ندیده‌اید و فقط به عنوان یک مدیر خلاق برای یک برند کار می‌کنید، در طول جلسات با مدیران برند یا حتی با مدیر عامل شرکت خود کمتر جدی گرفته می‌شوید. این موضوع برای من بسیار فرساینده بود چون من فقط به عنوان یک فرد خلاق دیده می‌شدم و نظرات من در مورد هر چیز دیگری اغلب نادیده گرفته می‌شد."

ونچوری از پلی مدا می‌گوید: "این یک کار بسیار بسیار دشوار برای مربیان است. در گذشته، شما باید تصمیم می‌گرفتید که مانند کلاس‌های تئوری مد کم عمق و گسترده باشید یا مانند یک دوره مدیریت محصول، باریک و عمیق باشید. در نظر بگیرید که بازار کار امروز چگونه می‌گردد. اگر به پدر و مادر خود نگاه کنید، یک کار برای کل زندگی بود، اما امروز شما می‌توانید کار خود را هر سه سال یا حتی سریع تر تغییر دهید."

بازار کار در حال تغییر نیاز جدید برای تدریس چند رشته‌ای را ایجاد کرده است تا دانشجویان را برای مشاغل جدید و متفاوت آماده کند. برخی از مربیان مد به این تغییرات پاسخ می‌دهند. به عنوان مثال در پلی مدا دانش‌آموزان تجارت عمومی و چگونگی ساخت مودبرد را یاد می‌گیرند. سال گذشته، کالج مد لندن هم یک مدرسه کسب و کار را راه اندازی کرد.

در سه سال گذشته، پارسونز برنامه آموزشی دوره کارشناسی خود را تجدید کرد تا کسب و کار و آموزش خلاق را به هم نزدیک کند. جوئل برج، رئیس اجرایی پارسونز می‌گوید: "وقتی دانش‌آموزان متوجه شدند تجارت در حال تبدیل شدن به خلاقیت است، تغییر بزرگی در آنها به وجود آمد. آنها می‌خواهند عمیق‌تر شوند و کسب و کار و خلاقیت را بیشتر با هم ترکیب کنند."

عده دیگری استدلال می‌کنند که بهترین راه برای یادگیری مهارت‌های کسب و کار برای دانش‌آموزان، تجربه کردن در محل کار است، و به جای اینکه تئوری کسب و کار را آموزش ببینند یا نحوه خواندن صورت‌های مالی را یاد بگیرند، باید دست خود را کثیف کنند و با کار در یک شرکت واقعی آموزش ببینند.

فیلیپ لیم، طراح لباسی که کار خود را در یک کارگاه آغاز کرد و نحوه فروش اجناس را دید، می‌گوید:" کارآموزی باید از روز اول تحصیل اتفاق بیافتد. کارآموزی جایی است که شما واقعا مهارت‌های ارزشمند زنده ماندن در این بازی را یاد می‌گیرید. من متاسفم که این دوره فقط در پایان آموزش برای دانشجویان ارائه می‌شود."

الکساندر وانگ وقتی 21 ساله بود در کنار تحصیل در پارسونز، در خرده فروشی بارنیز کارآموزی کرد. او می‌گوید: "رفتن به مدرسه برای بعضی افراد کار درستی است و سطح صبر و شکیبایی را افزایش می‌دهد. اما من خیلی علاقه داشتم تجربیات افراد دیگر را یاد بگیرم، حتی اگر فقط یک سال را به کارآموزی در طبقه کفش بارنیز بگذراندم، یادگیری من خیلی بیشتر است." وانگ در سال دوم از پارسونز بیرون آمد تا کار را در محیط‌های کاری یاد بگیرد.

کریستوفر کین، که در طول تحصیل در مرکز سنت مارتینز، برای گیلز دیکن طراح کار می‌کرد هم بر اهمیت تجربه عملی تاکید دارد. "دانش آموزان باید به یاد داشته باشند که این کار بسیار سخت است. ستون اصلی یادگیری هنوز هم تجربه است. من در زمان کارآموزی هیچ دستمزدی برای کارم دریافت نمی‌کردم، دست‌هایم را کثیف می‌کردم، چیزهایی را دیدم که نباید می‌دیدم، اما این "تجربه" است که تفاوت را می‌سازد."

بدیهی است که آموزش دانش‌آموزان در یک مدرسه، نتیجه‌ای ندارد. نباید از طراحان مد انتظار داشت که کارهای گسترده انجام دهند. با این حال، طراحان نیاز به یک آگاهی عمومی از صنعت، کسب و کار و نقش هر دوی آنها در این بازی دارند.