از معماران خواستند که برای این زمین طراحی و معماری منومان به گونه ای باشد که هم فضایی هنری برای گردهمایی های فرهنگی و اجتماعی به وجود آورد و هم یک نشان شهری باشد.

قسمت بلندتر سازه که مانند سایبان است با ضخامتی نازک تر از قسمت حلقه ی پایینی، به زمین متصل شده و تعادل سازه با همین اختلاف ضخامت های حلقه های استیل حفظ شده. زمینی که معماری منومان بر روی آن انجام شده، را مانند یک سن نمایشی برای مناسبت ها و گردهمایی ها طراحی کردند و در کد ارتفاعی بالاتری قرار گرفته است.