نوشته‌ لورنس‌ هترر, ترجمه‌ پرویز فروردین‌

آیا ممکن است با روانکاوی و از بین رفتن آلام یک هنرمند خلاقیتش نیز از دست برود؟

دکتر پرویز فروردین برای اولین بار در سال 1351 مکتب "ذن" را به ایرانیان معرفی کردد. روانپزشک بود و اهل هنر و علاقمند و کنجکاو عقاید و سلایق و لطف و مشکلات زندگی هنرمندان. ترجیحش روانکاوی و روان درمانی هنرمندان بود، از آن رو که زندگی و روحیه انها را خاص می پنداشت (رابطه ای دو جانبه)

کتاب روانکاوی و روانشناسی هنرمند را نیز در همان سال 1351 ترجمه کرد . در سالهای تحصیل و آشنایی با دکتر "لورنس هترر" سوالهای شاگرد و پاسخ های استاد باعث و بانی ترجمه این کتاب شد.

در این کتاب با دیدگاه روانکاوان مختلف به طور گزیده در رابطه با شخصیت هنرمندان آشنا می شویم و البته نظرات خاص دکتر "هترر".

بعد از اینکه فروید اقدام به تجزیه و تحلیل زندگی لئوناردو داوینچی و داستایوفسکی نمود ، دیگران در این راه به وی تأسی جستند.

از آن به بعد زندگی و آثار هنرمندانی مانند ادگار آلن پو ،.... ادواردمونک....، ویلیام شکسپیر... کافکا مورد بررسی و ارزیابی روانکاوان مختلف قرار گرفته است.......

...... هر یک از این تئوریهای تکراری کسل کننده ، به وسیله ی اطلاعات جزئی و غالبا جعلی، فشار اطلاعات انباشته شده و افسون قاطعیت نوشته های اصلی، مورد حمایت و پشتیبانی قرار گرفته اند........

هنرمندان و مخصوصا آن دسته از هنرمندان که در رشته های تجسمی و نمایشی(تئاتر) فعالیت می نمایند معمولا امکانات مادی و وقت کافی برای دریافت بیان درمانی ندارند.................

بعضی دیگر که برای افسانه های قدیمی زیاد ارزش قائلند می پندارند که اگر اقدام به درمان نموده و ناراحتی آنها برطرف شود، خلاقیت خود را از دست خواهند داد.........

یاد دکتر پروز فروردین گرامی و به امید چاپ مجدد این کتاب

به قلم فرشته یمینی شریف