کتاب اوج و افول مدرنیسم، تجربه ی هنر مدرن در یک مثلث، مدرنیته انتقادی، رویکرد آوانگارد و رئالیسم سوسیالیستی شکل گرفته. این تجربه در مهمترین فرازهای خود به شکل فرم های خالص و اشارات چند لایه ای پدیدار گشت. اما حتی فرم های آبستره مدرنیستی نیز به نحوی ریشه در ژانرهای کلاسیک منظره، پرتره، طبیعت بی جان و نظایر آن ها داشتند. بنابراین مدرنیسم شاید قاعده ای نوین در ارائه ی مفاهیم کهن بود. هدف مهم انقلاب مدرنیستی در ظاهردور ساختن هنر از قلمروی عمومی ادبیات و محیط رمانتیک آن بود. لیکن فرجام مدرنیسم در سال های بعد از جنگ جهانی دوم در پایگاه نیویورک، بازگشتی تماشایی به عرصه ی احساس و هیجان را رقم زد.
در کتاب «رسانه های نوین در هنر قرن بیستم»، به معرفی نظام مواد و رسانه هایی پرداخته می شود که هنرمندان قرن بیستم از آنها سود جسته اند تا هنر را به سمت و سویی تازه سوق دهند. اجرا، ویدئو آرت، چیدمان، هنر دیجیتال، دستکاری در عکاسی، واقعیت مجازی و دیگر اشکال درخور توجه در خلاقیت های هنری، محور اصلی مباحث این کتاب است.
مجموعه گفتارهای این کتاب کمتر تاریخ هنر نیم قرن اخیر ایران و بیشتر تجزیه و تحلیل آراء و ذهنیت های شماری از هنرمندان شاخص آن است. در حقیقت کتاب حاضر بیشتر درباره هنرمندان ایرانی است تا هنر ایران؛ و سعی شده با شناخت گرایش ها و رویکردهای رایج در میان هنرمندان ایرانی، تصویر شفاف و قابل درکی از هنر ایران را نیز ارائه دهد.