انسان ها در توده ای پیچیده از روابط اجتماعی زندگی می کنند. رابطه فرد با خانواده، خویشاوندان، آشنایان و نزدیکان، شهروندان، همکاران، حاکمان، هموطنان، ساکنین سایر کشورها (و چه بسا در آینده با اشیاء هوشمند) هر یک دارای چارچوب و قواعدی است. شاید بتوان یک اصل کلی را برای تمامی گروه ها و دسته بندی های اجتماعی در نظر گرفت: جایگاه اجتماعی یك انسان در جامعه را دیگران (افراد و گروه ها) تعیین می كنند.
نمایشگاهگردان یا هنرگردان یا کیوریتور (به انگلیسی: Curator)، کسی است که از طریق تخصص، اطلاعات و ذوق شخصی، اقدام به گردهمآوری و برگزاری نمایشگاه برای آثار هنری (عمدتاً تجسمی) میکند. لزوماً کیوریتور کار چند هنرمند را دور هم جمع نمیکند. کیوریتور میتواند کار یک هنرمند را به نمایش بگذارد.
مالکیت ادبی و هنری از دیرباز به عنوان یکی از اقسام مالکیت در دنیا شناخته شده و مورد حمایت قرارگرفته است . در ایران از سال 1348با تصویب قانون " حمایتِ حقوق مؤلفان و منصفان و هنرمندان " مالکیت ادبی و هنری به رسمیت شناخته شدو مُقَنِن با احترام به حقوق مادی و معنوی پدید آورنده اثر ، درصدد حمایت از مؤلفین و مُصَنِفین و هنرمندان برآمد.
اگر دقت کنیم خواهیم دید ، بیشتر افراد خود را در ارزیابی آثار هنری محق دانسته یا لااقل عادت بر این است که بدون صلاحیت اکتسابی یا برخورداری از دانش مدّون ، در بارۀ انواع آثار هنری اظهار عقیده می کنند .
شاید بتوان هنرمندان معروف را به دو دستهٔ اصلی تقسیم کرد، هنرمندانی که با ارائهٔ آثار پرقدرت معروف میشوند و هنرمندانی که با آثار معمولی و گاه ضعیف، با توسل به هوچیگری نامی مییابند.
عکاسی پیش از هر چیز دیگری، پیش از آنکه هنر باشد و ارتباط، ارجاع است. ارجاعی به گذشته، به لحظهای خاطرهانگیز، که آدمی را به ثبت آن لحظه واداشته است؛ ثبت قابی از زمان که بیشک پرسپکتیوی رو به گذشته دارد، گذشتهای که در قالب عکس به اکنون ما رسیده و به آیندهی ما محول میشود.