شهر آینده هم خاطراتی دارد. شهر آینده بر مبنای یک تاریخ وسیع و البته درون همین تاریخ شکل گرفته است. مسئله اینجاست که چگونه با این واقعیت کنار بیاییم؟

همه معماران و طراحان شیفته امر نو هستند. ما به لحاظ فرهنگی به امر نو نیاز شدید داریم و البته با نسلی مواجه هستیم که می خواهد خود را از شر تاریخ خلاص کند، چرا که در فهمی سطحی تاریخ عذابش می دهد. اگر امروزه شاهد حضور معماران در آزمایشگاه های علمی هستیم، بیشتر از ان روست که ما به صورت مداوم در حال مواجه پژوهشی با دیگر همکاران و البته تولیدات پیشینی خودمان هستیم. برای رسیدن به راه حل های بهتر برای مشکلات بزرگتر، نیاز به تعمیق بیشتر و طولانی تر پژوهشی الزامی است، چرا که پژوهش بایستی به واسطه پژوهش های بهینه سازی شده روی انباشت های تاریخی رشد کند.

وینی ماس از دفتر ام وی آر دی وی رابطه چالشی میان اصالت و امر نو و برداشت های عین به عین از گذشته را اینگونه توصیف می کند: "این روزها شاهد اوجگیری این واقعیت هستیم که طرح های معمارانه در سراسر جهان در حالا کپی شدن هستند، ما به دنبال روشی هستیم که به صورت سیستماتیک، آزاد و غیر مجرمانه بتوانیم بر نیازهای تازه فائق بیاییم و از روی ان چیزی که وجود دارد کپی کنیم. برای انکه بتوانیم سرعت رشدمان را افزایش دهیم، منابع طراحی [و ارجاع چند لایه به ان ها] بایستی به رسمیت شناخته شوند، همانگونه که این واقعیت در دیگر ساختارهای، مخصوصا اقتصادی، انسانی پذیرفته شده است، این پدیده در معماری هم می تواند به بهسازی فهم ما از انچه اصیل است بیانجامد و هم می تواند مفهوم اصالت را با چالش بنیادین مواجه کند."

وینی ماس در ادامه با تمرکز بر طراحیْ پژوهی یاداور می شود:"واقعا چرا تحلیل های معمارانه مان را تعمیق نمی بخشیم؟ چرا نسبت به منابعی که بدان ها ارجاع می دهیم یا از ان ها مستقیما استفاده می کنیم رک و راست نیستیم؟ چرا اکتشافات، نوآوری ها و پیشنهادات پیشینیان مان را بهبود نمی بخشیم؟"

تمام آنچه پیش آمد، هسته مرکزی کتاب تازه وای فکتوری: "کپیْ پیست؛ راهنمایی برای کپی های خفن معمارانه" است. کتاب که گذشته را به مثابه آرشیوی وسیع برای انچه می توانیم انجام دهیم و بسازیم در نظر می اورد، عملا، رو به روی روحیه مدل های اموزشی ای قرار می گیرد که اصالت را همچون یک مسئله اصلی مد نظر قرار می دهد و البته توسط معمارْستاره ها هم تبلیغ و تشدید و فرهنگ سازی می شود.

کپیْ پیست؛ راهنمایی برای کپی های خفن معمارانه بر این تعارض شکل گرفته است که صنعت خواهان طراحی اصیل است، و این در حالی است که 90 درصد انچه ساخته شده است ایده های اصیلی در خود ندارد چرا که ساختمان ها همگی بر فراز دانش وضع موجود شکل می گیرد. کتاب مروری است کاوشگرانه بر جهان کپی کردن و سرعت فزاینده این پدیده، کتاب تاملی است بر فرهنگ حق امتیاز و فرهنگ لغو حق امتیاز ثبت. کتاب نقش نرم افزارهایی مانند فتوشاپ، راینو و گرسهاپر را به مثابه تسهیل کنندگان این فرایند در قالبی تحلیلی تدقیق می کند. کتاب به ابزارهای بازی ما برای فهم نبرد میان گونه ها و چگونگی استفاده از ان ها می پردازد و البته کتاب به معرفی ژنراتورهایی نیز می نشیند که ابزارهایی اند برای تحلیل دی ان ای محصولاتمان. کتاب نشان می دهد که فرم های نهایی تولید شده عملا دور از دسترس مولفین شان و رها از هر نوع خودْمحوری تزریق شده توسط خالق اثر در طرح و در مبنای حقوقی اش بیرون از ضوابط حق نسخه برداری شکل می گیرند و به حیات خود در این "بازی دست به دست شدن" ادامه می دهند.

منبع: اتود