گفتگو با کیوریتور دوسالانه ونیز در آستانه گشایش این رویداد بین المللی
به گزارش گالری آنلاین، این رویداد از 23 اردیبهشت تا 5 آذر (13 می تا 26 نوامبر) در ونیز برپاست.
کیوریتور فرانسوی دوسالانه ونیز به قدرت متعالی هنر باور دارد و امیدوار است نمایشگاهی متمرکز بر موضوع امسال این رویداد برپا شود.
کریستین ماسل در رابطه با موضوع نمایشگاه امسال دوسالانه ونیز توضیح داده است:
موضوع نمایشگاه امسال " زنده باد، زنده باد ، هنر " در نظر گرفته شده و همانطور که این عنوان نشان میدهد، در واقع ندای هنر نیرویی پر جنب و جوش برای اتصال بشر به یکدیگر، در جهانی که به طور فزاینده رو به فردگرایی و بی تفاوتی میرود، برشمرده شده است.
نمایشگاه امسال با حضور 120 هنرمند از 51 کشور جهان که 103 نفر از آنها تا کنون در این رویداد حضور نداشته اند برگزار خواهد شد.
مجموعه آثار دوسالانه به 9 غرفه مجزا تقسیم شده است که طی توالی موضوعی مشخصی همراه با نمایش کتاب آغاز میشود و در غرفه ای با موضوع " زمان و بی نهایت" پایان می پذیرد.
برای من، هنر همیشه فعالیتی بوده که نوع بشر توسط آن چیزی را درون خود کشف کرده و به نمایش بیرونی در آورده است.
این عمل تمرینی است برای افرادی که خلق ، کشف و درک میکنند و حقیقتی است، برای بیان و نمایش درونیات هنرمند.
این بیان همان چیزی است که ذهن شما را به چالش میکشد، چرا که در مواجهه با آن با نقطه نظرات بسیار زیادی از فرهنگ های گوناگون روبرو میشوید.
دوسالانه ونیز یک رویداد بین المللی است، در نتیجه شما می توانید افکار و بیان هنرمندان مختلف از غرب تا شرق جهان را ببینید و این امر باعث میشود شما دیدگاه و موقعیت خودتان را نسبت به دنیا بسنجید. شاید در این سنجش، یقین شما تبدیل به یک پرسش شود. به خودی خود آن چیزی که باعث ایجاد سوال میشود، افکار جدیدی را به وجود خواهد آورد.
به طور کلی یکی از اهداف برگزاری چنین رویدادهای هنری ای باز تعریف برخی مناسبات جهانی است. هر چند این آرزویی است که برای آن تلاش میشود و الزاما همیشه به موفقیت نمیرسد، اما در تصویر پردازی آرزوهای هنرمندان در آثار شان ، انرژی آن جهانِ ممکن منتقل خواهد شد.
این بخش مهمی از فعالیت های انسانی است، زیرا میتواند اقدامات مشخصی از بشر را هدایت کند و یا حداقل میتوانیم امیدوار باشیم چنین باشد.
واقعیت این است که من ساختار این برنامه را پس از گفتگو با هنرمندان مختلف، دیدن و جستجو کردن در آثار آنها برنامه ریزی کردم. این جستجو محدود به زمان انجام امور اجرایی این برنامه نمیشود، بلکه باز میگردد به تجربیات و ارتباطات من با هنرمندان در سالهای گذشته.
ما در جستجوی موضوعی نبودیم که مفهوم آن مطلق و یا برای چنین رویدادی خیلی کوچک باشد. برای ما آنچه حس و حال این 15 هزار متر مکعب را میسازد اهمیت ویژه دارد.
در این رویداد، شما وارد یک گفتمان میشوید که شما را به مسیری هدایت میکند. مسیری که از یک خودِ منحصر به فرد و دیگر ابعاد زندگی نشات گرفته است.
آنچه برای ما اهمیت دارد ایده و طرحی برونگرا است با انرژی حرکت از درون به جهان بیرون از خود و مشترک با دیگران.
عقیده و دیدگاه متفاوت خانم ماسل با سرپرست دوره قبلی دوسالانه " اوکوی انوزر" چهره ای جدید و کاملا متمایز از این رویداد رقم زده است.
کریستین ماسل تعداد هنرمندان را با هدف اختصاص دادن فضا، زمان و توجه بیشتر به هر یک از افراد کاهش داده و در این رابطه میگوید:
من زمان زیادی را همراه با یک معمار برای نوع تقسیم بندی فضا صرف کردم. در حقیقت دوسالانه ونیز تنها محلی برای مرور آثار هنرمندان جهان نیست بلکه به تک تک کارها باید فکر کرد و اثر مخاطب را به اندیشیدن وادارد.
برگزاری دوسالانه کاری است که نیاز به تفکر، دقت و سرعت بالایی دارد. ما زمان کوتاهی داشتیم و در شروع کار باید سرعت عمل بالایی به خرج میدادیم تا مطمئن شویم به درستی در زمان مقرر تمام کارها اتمام یافته است.
در این پروژه معمار دو رگه ی ترک-ایتالیایی خانم "Jasmin Oezcebi " من را همراهی کرد و به اعتقاد من ایشان در فرصت کوتاهی که داشتیم به بهترین روش فضا را طراحی کرد و آرزوی من محقق شد.
من در ابتدا از او خواستم به مکعب ها در تفکیک فضا فکر نکند، چرا که هدف ما ایجاد یک گفتمان سیال است و امیدوارم مخاطبین نیز همین احساس را دریافت کنند.
یکی از انتقادات وارد شده به دوسالانه ونیز این است که آثار به نمایش درآمده به شدت متکی به تجارب متفاوت و منحصر به فرد است و مخاطب در برخی موارد نمیتواند هدف هنرمند و حتی دلیل حضور اثر در مجموعه را درک کند. شما برای ایجاد انسجام در این مجموعه چه راهکاری را پیش رو گرفته اید؟
استنباط من به عنوان مخاطب از دوره های قبلی دوسالانه این بود که این نمایشگاه تنها مشابه لیستی از هنرمندان است که به هر یک اعلام شده فضایی در اختیار دارید و شما را در روز افتتاحیه خواهیم دید...
در حالی که کیوریتور دقیقا باید بداند چه آثاری به نمایش در خواهد آمد. اگر تنها فضا در اختیار هنرمند قرار بگیرد و منتظر شویم تا ببینیم او چه اثری نمایش میدهد چگونه میتوانیم برنامه ای را سازماندهی کنیم؟
به آن شیوه مخاطب در نهایت احساس میکند هیچ ایده ای برای برپایی این نمایش وجود نداشته است.
ترجمه: خبرنگار گالری آنلاین، سارا حسینی