به گزارش گالری آنلاین به نقل از اعتماد، برای بررسی فعالیت های انجمن هنرمندان نقاش ایران باید بیست سالی به عقب برگشت؛ انجمنی كه دی ماه سال 77 رسمیت یافت تا در نخستین فعالیتش در برگزاری بی ینال های نقاشی با موزه هنرهای معاصر تهران همكاری كند. اما این انجمن در طول این مدت فراز و فرودهای بسیاری را تجربه كرده است؛ فرازوفرودهایی كه بعد از برگزاری چند دوسالانه بعد از پایان كار ششمین دوسالانه نقاشی در سال شروع شد و بعدها با حاشیه هایی كه در جریان 82 برگزاری هفتمین دوره این دوسالانه پیش آمد این انجمن ترجیح داد تا در برگزاری بی ینال ها با موزه همكاری نداشته باشد. انجمن نقاشان ایران اما در طول یك سال گذشته ترجیح داده تا در واكنش به اتفاقات حوزه تجسمی شكل دیگری از فعالیت را هم تجربه كند. فعالیت هایی كه معصومه مظفری، رییس این انجمن در این گفت وگو تعبیر «حضور هوشیارانه در قبال مسائل حوزه تجسمی» را برای آن به كار می برد. اخبار مربوط به واگذاری موزه هنرهای معاصر تهران در فروردین ماه سال گذشته نقطه شروع این حضور بود. واكنش این انجمن در كنار چند انجمن دیگر باعث شد تا در نهایت واگذاری این موزه منتفی شود. اما انجمن نقاشان در طول یك سال گذشته به اتفاقات دیگری هم به همین شكل واكنش نشان داد، از برگزاری نمایشگاه گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران در برلن و رم گرفته تا بحث هیات امنایی شدن موزه. این اتفاقات بهانه ای بود تا در گفت وگو با معصومه مظفری، رییس انجمن نقاشان ایران به آنها پرداخته شود. گفت وگویی كه از مرور فعالیت های انجمن در طول این سال ها شروع شد و در پایان به انتظارات جامعه تجسمی از سیدعباس صالحی، وزیر جدید ارشاد رسید. به نظر می رسد دوره اخیر ریاست شما در انجمن نقاشان نسبت به دوره قبلی كه این پست را داشتید دردسر بیشتری داشت؟ بله، خیلی زیاد.ا لبته به جای «درد سر» بهترا ست «فعالیت بیشتر» بگذاریم.ا ز طرفی تعدادا عضایا نجمن بیشتر شده و این امر خود برنامه ریزی سنگین و پیچیده تری را طلب می كند و از طرف دیگر حضور اجتماعی فعال در عرصه هنرهای تجسمی است كه هوشیاری و دقت، انتقاد درست و ارایه راهكار نیاز دارد. چرا این تصور وجود دارد كه فعالیت های انجمن نقاشان نسبت به بقیه انجمن های تجسمی كمتر است؟ من این طور فكر نمی كنم و فعالیت انجمن را كمتر از انجمن های دیگر نمی بینم، اگر چنین بود ما الان مقابل هم ننشسته بودیم و شما انجمن هنرمندان نقاش ایران را خطاب قرار نمی دادید. انجمن در این دوره فعالیت هایش را در بخش هایی مثل بازبینی اساسنامه و آیین نامه های كمیته ها، فعالیت كمیته های انجمن، نشست و گفت وگو با ارگان ها و مراكز فرهنگی و هنری، نشست و گفت وگو با اعضای انجمن، نشست و گفت وگوی ماهانه با انجمن های تجسمی دیگر مثل هنرمندان مجسمه ساز، طراحان گرافیك، عكاسان، تصویرگران و هنرمندان سرامیست و حضور هوشیارانه در قبال مسائل حوزه تجسمی قرار داد. توضیح كامل درباره فعالیت كمیته های انجمن به دلیل حجم آن از حوصله این گفت وگو خارج است ولی از آنجا كه در هر یك از كمیته های انجمن یعنی نمایشگاه ها، كارشناسی و ارزیابی آثار هنری، نقاشی دیواری و هنرهای محیطی، انتشارات، آموزش و رفاه، با تلاش اعضای این كمیته ها پژوهش، ارایه طرح و اجرای طرح صورت گرفته لازم می دانم كه در وقتی دیگر به طور مفصل به آن بپردازیم. شاید بزرگ ترین مشكل انجمن در این سال ها این باشد كه فعالیت هایش نه كاملا صنفی است و نه كاملا هنری. این موضوع بعضا تداخل هایی ایجاد می كند...

مشاهده ادامه مطلب: گفت و گو با معصومه مظفری.pdf