نمایشگاهی از آثار فریبا رهنورد تحت عنوان "فاجعه آرام نمیگیرد" از روز جمعه هجدهم خردادماه در گالری چهار به نمایش در می آید.

به گزارش گالری آنلاین، این نمایشگاه تا 28 خردادماه ادامه خواهد داشت و علاقه مندان جهت بازدید از آثار این هنرمند می توانند به گالری چهار واقع در خیابان شریعتی، نرسیده به پل سید خندان، کوچه اشراقی، شماره 4 مراجعه نمایند.

فریبا رهنورد در رابطه با هدف اصلی جمع‌ آوری این مجموعه و مدت زمان سپری شده تا نمایشگاه بیان کرد: این اولین بار است که آثارم به صورت انفرادی در ایران به معرض نمایش درمی آید. قبل از این نقاشی های من در جاهای مختلف دنیا ارائه شده بود اما این بار تصمیم گرفتم یک مجموعه منسجم را در قالب نمایشگاهی انفرادی به نمایش بگذارم و بازخوردهای آن را ببینم. پروژه فعلی حاصل پنج سال کار مداوم من است.

رهنورد در مورد تعداد، ابعاد و سبک و تکنیک آثاری که به نمایش در می آید گفت: آثار ارائه شده حدود 25 اثر در اندازه 20*30 و دو اثر در اندازه‌های 80*100 و 90*60 است؛ تکنیک اصلی من کولاژ است. ترکیبی از نقاشی و عکس که البته در آن، نقاشی غالب است. امروزه هنر معاصر بدون اینکه از قالب و سبک خاصی پیروی کند در حال پیشروی است. در واقع ما همزمان با تغییرات پیرامونمان درگیر اندیشه‌های نوظهوری هستیم که هر کدام خود به تنهایی می‌توانند حامل پیام‌های جدید و یا آبستن سبک‌های نوین بعدی باشند. من خود را متعلق به سبک و مکتب بخصوصی نمی دانم و فکر می کنم هنر معاصر از قید یک مکتب و دو مکتب آزاد شده و هنرمند می تواند سبک ها و شیوه های مختلف را با هم ترکیب کند یا در دوره های مختلفی آنها را به آزمون بگذارد. کار من هم از این قاعده مستثنی نیست. من خودم را آزاد گذاشته ام تا همه چیز همانطور که از درونم عبور می کند به تصویر در بیاید. ممکن است فضایی از جنگ را بدون نشان دادن توپ و تانک القا کنم یا اینکه در جایی عناصر دنیای واقعی را با تغییرات اندکی نشان بدهم. اما در هر حال فضای ذهنی خودم را به روی تجربه گری نبسته ام.

این هنرمند در توضیح علت انتخاب عنوان و مفهوم مجموعه آثارش گفت:

«فاجعه آرام نمی‌گیرد» از نظر من ماجرای زندگی انسان است. در واقع چیزی که ذهن من را همیشه مشغول می کند این است که فاجعه همواره یک جایی یا در کمین است یا دارد رخ می دهد. من فکر می کنم زندگی معاصر شاید هم بتوان گفت زندگی انسان در کل تاریخ با فاجعه عجین بوده است. آدمیزاد همیشه با اضطراب دست و پنجه نرم می‌کند و هیچگاه از آن خلاص نمی شود چون در واقع هیچ آرامشی پایدار نیست. من سعی کرده ام این وضعیت را با نقاشی هایم به تصویر بکشم.

رهنورد ضمن تاکید بر پیروی نکردن از تفکران شخص یا مکتب خاصی در خلق آثار این مجموعه افزود: در طول سال‌های تحصیل وآموزش نقاشی مثل هر هنرجوی دیگری همه مکاتب را از نظر گذرانده‌ام اما بیشتر متکی به تجارب شخصی خود بوده‌ام.

وی در رابطه با مسیر شناخت و کنکاش درونی خود نیز گفت: کنکاش در هر هنرمندی از لحظه خلق اثرش شروع می‌شود، از لحظه‌ای که قلم را بر روی بوم می گذارد، همزمان با قلمش فکر می‌کند، با رنگش فکر می‌کند و این کنکاشی که می گویید در حین فکر کردن و طی مرور زمان اتفاق می افتد.

در آخر فریبا رهنورد در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه جستجو و کنکاش وی در یافتن معانی مورد نظرش در این سفر به نتیجه پایانی رسیده و یا ادامه خواهد داشت توضیح داد: از نظر من هنرمند پویا تا پایان عمر در حال حرکت و تغییر است و نمی توان برای جستجوگری او نقطه پایانی در نظر گرفت. در واقع شبیه یک قایم موشک بازیِ ابدی است بدون هیچ نتیجه روشنی. شاید به همین دلیل است که من در آثارم هم مایل نیستم حرفی را به صراحت بیان کنم یا طرح مشخصی را به شکل واضح ارائه دهم. چون همه چیز این جهان را در وضعیت تعلیق و ابهام می بینم. و شاید به همین دلیل است که تکنیک کولاژ را می پسندم زیرا کولاژ، این فضای معلق و چند لایه را بیشتر می تواند منتقل کند.