فرزند مکرمه قنبری - نقاش خودآموخته - با بیان این‌که هنوز هیچ نهاد و سازمانی برای نجات نقاشی‌های مادرش کاری نکرده است، گفت: اگر نتوانیم جلوی آسیب‌ها را بگیریم، نقاشی‌های روی دیوارها از بین می‌روند.

علی بلبلی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: چند روز از طوفانی که در شمال کشور آمد، می‌گذرد. در این طوفان، سقف خانه - موزه مادرم کنده و تمام دیوارها دچار آب‌گرفتگی شد. کف اتاق هم پر از آب شده بود. مجبور شدم خودم نایلون‌هایی را به‌عنوان پوشش برای نقاشی‌ها تعبیه کنم.

او ادامه داد: هنوز کاری توسط هیچ‌ کسی انجام نشده است. باران‌های شمال هم به‌زودی شروع می‌شود و نگرانی زیاد است. اگر نتوانیم جلوی این روند را بگیریم، تمام نقاشی‌های روی دیوار که بسیار باارزش هستند، از بین می‌روند. می‌خواهیم در این‌باره اطلاع‌رسانی شود تا مسئولان به فکر نجات نقاشی‌های مادرم باشند.

بلبلی همچنین بیان کرد: صحبت‌هایی با استانداری و سازمان میراث فرهنگی انجام شده، اما آن‌ها هنوز موفق نشده‌اند بودجه ناچیزی را برای نجات این نقاشی‌ها اختصاص دهند. رطوبت بسیار شدید، آثار مادرم را تهدید می‌کند. اگر هوا در این چند روز خوب باشد و بتوانیم کاری برای نقاشی‌ها بکنیم، آسیب جدی به آن‌ها نمی‌رسد، چون خوشبختانه مدت زمان طوفان محدود بود. هرچند باران شدید، کمی از رنگ‌ها را شسته و آبی که کف اتاق جمع شده، رنگی بود، اما آسیب جدی به نقاشی‌ها وارد نشده است.

فرزند «ننه مکرمه» ادامه داد: یک سال پیش که کارشناسان میراث فرهنگی خانه را مرمت کردند، این کار را به‌درستی انجام ندادند و حالا شاهد آسیب آن هستیم. موزه مادرم زیر نظر سازمان میراث فرهنگی به ثبت رسیده، اما خودمان با داشتن یک مجوز رسمی، متولی آن هستیم. میراث فرهنگی و استانداری می‌توانند برای بهبود وضعیت موزه تلاش کنند. این کار خیلی قبل از این باید انجام می‌شد، چون وضعیت موزه به شکلی است که باید جزو موارد اضطراری و اورژانسی قرار می‌گرفت.

او همچنین گفت: امیدواریم بارانی که امروز آمده، ادامه پیدا نکند و بتوانیم کاری برای نجات نقاشی‌ها انجام دهیم. اگر داربست و چادرهای موقتی برای آن‌ها در نظر گرفته شود، خوب است. امیدوارم بخش خصوصی و میراث فرهنگی سریع‌تر کاری انجام دهند.

به گزارش ایسنا، مکرمه قنبری معروف به «ننه مکرمه» در سال ۱۳۰۷ در شهرستان بابل متولد شد. ازدواج ناخواسته در ۱۴ سالگی و گذراندن زندگی سخت، تاثیر عمیقی بر روحیه‌ی او گذاشت. این درد و رنج بعدها در نقاشی‌های او نمود پیدا کرد. علاقه‌ به هنر از همان دوره‌ی کودکی در مکرمه وجود داشت، اما سرانجام این علاقه در ۷۰ سالگی این زن به‌صورت تابلوهایی از نقاشی نمود پیدا کرد.

نقاشی‌های این زن هنرمند دارای عناصری از زندگی واقعی و همچنین خیالات او هستند. او علاوه‌ بر نشان دادن بخش‌هایی از زندگی واقعی روستایی، تابلوهایی را خلق کرده که در آن‌ها، انسان‌ها از دنیای رئال و واقعی فاصله گرفته‌اند، اما حالات آن‌ها برگرفته از همان رویدادهای زندگی مکرمه هستند. دیوارهای خانه‌ی مکرمه که مملو از نقاشی‌های او هستند، علاوه‌ بر نشان دادن دغدغه‌ها و رنج‌های این زن، به نوعی بیانگر تاریخ شفاهی منطقه‌ی زندگی او هستند.

مکرمه قنبری در دوم آبان‌ماه سال ۱۳۸۴ براثر عوارض ناشی از سکته‌ی مغزی در بیمارستان یحیی‌نژاد بابل درگذشت. خانه‌ی مکرمه قنبری اکنون به موزه و جایی برای بازدید علاقه‌مندان از هنر این هنرمند نقاش تبدیل شده است.