نمایشگاهی در موزه لور گشایش یافته است که از تاثیر پذیری ورمیر از آثار سایر هنرمندان سخن می گوید .

به گزارش گالری آنلاین، بلازی دکوز متصدی موزه ی لور میگوید هر چند ورمیر اغلب در آتلیه خود کار میکرده است ولی یک سری از کارهایش از جمله بانویی که در اتاقی تاریک نامه می نویسد حاکی از دور شدن او از شهر دلف و تاثیر پذیری اش از هنرمندی دیگر در مکانی دورتر است.

وی اهل "دِلف" بود و در صحنه های خودمانی "یان ورمیر" بر خلاف نقاشی های "استین" ، هنرمند همدوره با او، به سختی می توان اثری از روایت دید. در این صحنه ها پیکره های تکی، معمولا زن ها، ظاهرا به کارهای روزمره ی زندگی مشغولند. این پیکره ها در دنیایی با "طبیعت بی جانِ" بی زمان به سر می برند.

وقتی پیکره ها از یک عدد بیشتر می شوند، پیکره ها کاری جز رد و بدل کردن نگاه با یکدیگر انجام نمی دهند.

برخی از آثار "ورمیر" از نفوذ "کارل فابریتیوس" (1622-1654) با استعدادترین شاگرد رامبرانت در وی حکایت دارند. از برخی دیگر چنین استنباط می شود که او با "مکتب اوترشت" تماس داشته است.

ویژگی های نور و رنگ های درخشان، "ورمیر" را به یکی از استادان مسلم "نورپرداری" تبدیل کرده است.