"عکس تنها زبانی ست که در تمامی نقاط دنیا فهمیده میشود، اینکه بی هیچ حرفی با ملت ها و فرهنگهای مختلف و آداب و رسوم زندگی آنها آشنا می شویم."، این را مهری زیرکی فرد، هنرمند عکاس برگزیده فراخوان "دوستی به روایت انسان هنرمند" میگوید.

در ادامه خواننده گفتگوی خبرنگار گالری آنلاین با این هنرمند عکاس باشید.

مهری زیرکی فرد فارغ التحصیل رشته کارگردانی سینما است و در رشته گرافیک فعالیت می کند.

این هنرمند در گفتگو با خبرنگار گالری آنلاین در رابطه با انتخاب موضوع آثار خود و اینکه بیشتر به چه مسائلی گرایش دارد توضیح داد: از آنجایی که به سفرهای کوهنوردی و طبیعت گردی علاقه زیادی دارم، بیشتر عکسهایم طبیعت و مناظر طبیعی، قله کوه ها و مراتع سرسبز است و همچنین زندگی ساده روزمره مردم و کودکان بومی به دور از هرگونه تجمل و تکنولوژی.

زیرکی فرد در مورد تجربه های هنری خود گفت: فارغ التحصیل رشته سینما هستم و در زمینه فیلم سازی نیز فعالیت داشته ام. در زمان دانشجویی به غیر از تجربه های متفاوت کاری در زمینه فیلمبرداری و عکاسی، یک فیلم کوتاه 16 میلی متری ساخته و تدوین نیز کرده ام و با مدیای دوربین فیلمبرداری آشنا هستم. همچنین با دوربین های کلاسیک هم کار کرده و چاپ و ظهور فیلم را سالهای پیش انجام داده ام.

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه راهکارهای حرفه ای ایشان در مواجه با موانع در طول کار چیست؟، توضیح داد: به عنوان یک عکاس زن در جامعه شهری به سختی می توانم عکاسی کنم، در مناطق روستایی آزادی عمل بیشتری دارم. در جامعه شهری مردم اشتیاق کمتری نشان می دهند و در بیشتر موارد با عکس العمل های شدید سد راه سوژه های خیابانی ام می شوند.

در بیشتر موارد سعی میکنم به طور نامحسوس عکاسی کنم، اینکه یا از سوژه دور باشم و یا بدون نگاه کردن در چشمی دوربین عکس بگیرم که البته در این مورد کار کمی سخت تر میشود.

زیرکی فرد در رابطه با دلیل اصلی انتخاب عکاسی به عنوان یکی از ابزار انتقال مفهوم به مخاطب و چگونگی شکل گرفتن این انتخاب توضیح داد: چون عکس تنها زبانی ست که در تمامی نقاط دنیا فهمیده میشود، اینکه بی هیچ حرفی با ملت ها و فرهنگهای مختلف و آداب و رسوم زندگی آنها آشنا می شویم. به قول سوزان سانتاگ: کسی نمی تواند واقعیت را مالک شود، اما می توان تصاویر را به تملک درآورد (و به تملک آن ها درآمد).

هیچ چیز به اندازه مستند سازی برایم آرامبخش نیست. اینکه در سفرهایم احساس ضرورت میکنم که دوربینم را واسطه ی خودم با هر چیز چشم گیری که با آن روبرو میشوم قرار دهم و عکس بگیرم. چون به نظرم عکس ها بیشتر می توانند به یاد ماندنی باشند، آنها ثبت یک لحظه ی دقیق و انتخاب شده از یک مکان یا فرد در زمانی خاص هستند.

این هنرمند در ادامه در رابطه با اینکه طول مسیر کار هنری خود تحت تاثیر هنرمند و یا دوره هنری خاصی بوه است یا خیر، بیان کرد: به دلیل تحصیل در رشته سینما با سبکها و هنرمندان زیادی آشنا شده ام. اما به طور خاص در رابطه با عکاسی از طبیعت و مناظر طبیعی از "آنسل آدامز" ایده گرفتم و برای پرتره های انسانی هم کارهای "استیو مک کوری" را مطالعه میکنم. ولی اخیراً شیفته عکاسی پرتره "لی جفری" شدم و مشغول مطالعه برروی کارهای وی هستم.

وی در ادامه ضمن تاکید بر اینکه "فرم نقش اساسی در عکاسی دارد" توضیح داد: درست است که ما عکسهایمان را به صورت دوبعدی میبینم ، که یا به صورت چاپ روی کاغذ هست یا بروی مانیتور، ولی با اینحال شخصیت ها، طبیعت، اشیاء و هر آنچه که ما با دوربین خود ثبت میکنیم به واسطه فرم هست که هویتی سه بعدی به خود میگیرند.سایه روشن ها، محل قرار گرفتن سوژه، زاویه قرارگیری دوربین نسبت به سوژه و تغییرزاویه منبع نورازعوامل سه بعدی سازی یک عکس هستند که تغییر در هر فرم باعث تغییر در پیام و انتقال آن به مخاطب میگردد.

زیرکی فرد در آخر افزود: عکاسی برای من به نوعی تجلیل از زیبایی و عظمت مناظر است و همیشه دوست داشته ام که از طریق عکسهایم هم با سوژه و هم با مخاطب ارتباط حسی برقرار کنم.

اجازه بدهید با جمله ای از آنسل آدامز تمام کنم: ما عکسهایمان را با دوربین هایمان نمی گیریم بلکه با قلب و ذهنمان میگیریم.